ابراز علاقه به هم دانشگاهی
سلام
من دختری 35 ساله هستم. دانشجوی دکترای مدیریت ام. کارمند و سرپرست خانواده که مادر و خواهر و برادرم را نگهداری می کنم. خواهر و برادرم هر دو تحصیل کرده اند و کار میکنند ولی پولی به خانه نمیدند و هزینه های زندگی همه بر عهده من است. از لحاظ ظاهری چاق هستم اما چهره دلنشینی دارم. از لحاظ اخلاقی هم بسیار شلوغ و مهربان هستم. کلا کنترل من سخت است. تصمیم گرفته بودم ازدواج نکنم و عاشق کسی هم نشوم و خانواده را نگهداری کنم. این نکته را هم بگویم: تا الان فرصت داشتن یک دوست پسر را هم نداشتم چون همش کار کردم. و تجربه ای هم ندارم. ولی دوستان پسر و دختر خیلی زیادی دارم. خلاصه کنم مطلب را
چند وقتی است که از یکی از همکلاسی هایم خوشم آمده که تقریبا 4 تا 5 سالی از من بزرگتر و بسیار هم خوشتیپ است. روابطمون هم فکر میکردم که خوب باشد اما نمیدونم این احساسات ناشی از سن و تجربه است، احساس میکنم تنها دلیلی که با من ارتباطاتش را حفظ کرده درس و دانشگاه است. (دانشجوی ممتاز دانشگاه هستم). از یک طرف دلم میخواد این احساس دو طرفه باشد اما از طرف دیگر فکر میکنم دچار عشق یک طرفه شدم. اگر میشه من را راهنمایی کنید.
علاقه به همکلاسی
دوست عزیز شما قصدتون ازدواج است . و هر دوی شما افرادی موجه هستید.
ولی اگر قصدتون جدیه و شناختی از ایشون دارید میتونید از طریق واسطه ای قابل اعتماد با ایشون صحبت کنید.
و گرنه باید بطور مستقیم با ایشون در زمان و مکان مناسب صحبت کنید.
نهایت جواب ایشون میتونه منفی باشه ولی شما از این بلاتکلیفی رها خواهید شد.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
راهنمای عزیزم. فکر کنم بیانم نامناسب بوده و نتوانستم مطلب را درست برسانم. متاسفانه تمایلی به ازدواج ندارم و بعید هم میدونم که این دوستمون علاقه ای به ازدواج داشته باشد. چون اگر علاقه داشت تا الان حداقل یکبار ازدواج میکرد. ولی با این مطلب که باید باهاش صحبت کنم موافقم. معمولا شجاعت نه شنیدن را داشته ام. البته توی مسائل عاطفی هنوز امتحان نکردم. فقط نمیدونستم خودم باید پا پیش بزارم یا از کسی دیگر کمک بگیرم. این را هم مد نظر قرار بدهید که معمولا واسطه ها در این میان درست عمل نمیکنند. ممنو میشوم باز هم راهنمایی ام کنید.