با سلام . من دختری 21 ساله هستم ک در دانشگاه با پسری آشنا شدم . رابطه ی اولیه ما اصلا عشق و عاشقی نداشتیم و توی مورد فرهنگی ک قرار بود برا دانشگاه همکاری داشته باشیم با هم رابطه ی همکاری داشتیم .تا اینکه گذشت و اوشون توی خیلی از موارد ب من کمک کردن و راهنماییم کردن و باعث شدن رو پای خودم بایستم .بعد از مدتی کم کم با هم راحت شدیم و چون هر دومون ب هم علاقه داشتیم ،عقد موقت کردیم . اما الان بعد از این مدت ک حدودا 3 ماه میشه ،من عذاب وجدان شدیدی دارم ک چرا این کار رو انجام دادم و مطمئنا آپ پدر و مادرم بفهمن بشدت ناراحت میشن و حس اینکه بهشون خیانت کردم و جواب محبت هاشون رو با این کار پنهانیم اینطوری دادم دچار خودخوری و عذاب وجدان شدیدم. الان نمیدونم باید چیکار کنم ؟ من ب اون قول دادم ک پیشش بمونم چون تنهاست و از بچگی پدرش رو ندیده و خودمم مدیون خوبی هاش هستم و خیلی دوستش دارم اما از طرفی هم این عذاب وجدان رهام نمی کنه .چون پدر و مادرم هم خیلی دوست دارم. چیکار کنم بهتره ؟ از بس فکر کردم روانی شدم .. لطفا نظرات و اینکه چ کاری کنم بهتره رو بهم بگین . تشکر