ازدواج

سلام…..الان حدود دوس سالي هست دوستيم میخواد بیاد جلو نميزارم چون لرن …..جواب بابام مشخصه …نه!…غاشقمه …منم دوسش دارم ولی الان بای هم دانشگاهيم تو ی رابطم ….گاهی مقايسه میکنم ميبينم .اون درس خوندس و بسیار خوشتیپ توش قيافه خونوادشم بیشتر ب من ميخوره ولی اون قدبلند ديپلمه البته رفت و اس دانشگاه ثبت نام کرد کارشم جدیدامیخواد شرو کنه قیافه هم نداره…سرهمين ی روز دوسش دارم ی روز یهو میگم من بااین قیافه زندگی کنم ?.میخواد دخترعموش ک خ نزديکه بهش .منو ببينه …گير کردم..دیگ نمی کشمّ…ديگه نميکشم

سلام
خواهر من الان هیجده سالشه و از شش سال پیش از پسری در اقوام دور خوشش اومده و این عشق رو در دلش هر روز بزرگتر و بزرگتر کرده در صورتی که فقط یکطرفه بوده،حتی اون پسر اصلا هیچ علاقه ای به خواهرم نداشته و بارها و بارها به گوش ما رسیده
ما اوایل فکر میکردیم اینقدر جدی نباشه و چیزه بچگانه ای فرضش میکردیم
خودم بارها باهاش صحبت کردم اما به خرجش نمیرفتید
آخه واقعاً هم خانواده هامون.و خود پسر با ما خیلی اختلاف دارند پسر حتی تحصیل هم نکرده و درسش رو تا راهنمایی بیشتر ادامه نداده و نه کاری داره نه هیچ شرایط درستی برای ازدواج
جدیدا خواهرم خواستگارای زیادی داشته همه هم مهندس و تحصیلکرده
حالا با یکیشون تووی دوران صحبت و شناخت هستند ولی اون پسر با یکبار زنگیدنش وگفتند اینکه من اشتباه میکردم و میام خواستگاری دوباره خواهرم رو هوایی کرده هرروز گریه میکنه و میگه من چیکار.کنم من دوسش دارم نمیتونم فراموشش کنم
ولی ما در این ازدواج خطرات زیادی میبینیم که خودش به علت سن کم نمیبینه
مادرم همش غصه میخوره
خواستگار جدید هم از همه نظر مورد تاییده خانواده است
بنظرتون چه کار کنیم؟ میشه ما رو راهنمایی کنید
ببخشید که طولانی شد

سلام وتشکر باورم نمیشد جوابمو پیداکنم اینجا.پس بگذارید اینجاشم بگم که مادرش تلفنی گفته بود که میدونیم سنگ میندازید جلو پامون و این حرفا ولی من دست بردار نمیشم یعنی اونا فکر میکردن که جواب من مثبته ولی خانواده نمیزاره تا اینکه خواهرش حضوری باهام حرف زد و گفت حتی اگه خودت بخوای بابام با بابات حرف بزنه وفلان که من سرم همش پایین بود ولی اخرسر به زور وبا خجالت وشمرده شمرده گفتم که والا من هنوز قصد ازدواج ندارم وبه هیچ کسم نمیتوتم فکر کنم ولی اگه اون میخواد ازدواج کنه یعنی اگه طوری برنامه ریزی کرده که ازدواج کنه ازدواج بکنه که اونم دست داد و خداحافظی کرد بعد ۳ هفته اینا بود که متوجه شدم پسره دنبال شماره من از یکی از دوستام میگشته که دوستم هم شمارمو بهش نداده بود اینکه در مورد زندگی عاطفی پیش گویی نکنم منظورتون زمان هستش بنظرتون به احتمال زیاد چه اتفاقی میفته؟

ا سلام من دختری ۲۳ ساله هستم که چند ماه پیش توسط زن برادرم به یه پسر ۲۸ ساله برای ازدواج معرفی شدم و کاملاً رسمی و با اطلاع خانواده ارتباط شروع شد و چون من تو یه خانواده سنتی هستم بعد از دومین جلسه ملاقات قرار شد ایشان با خانواده تشریف بیارن ولی همچنان در ارتباط بودیم و همه چیز خوب پیش میرفت و تنها مشکل این بود که خانواده ایشان دختر داییشون به عنوان عروس خانواده انتخاب کرده بودند.روز اول همه چیزو به من گفت و گفت که من نمیخوام و این قضیه برای من تمام شدست فقط مهلت بدید تا شما رو به خانوادم معرفی کنم .بعد از دو ماه که تقریباً در مورد همه چیز به تفاهم رسیدیم و اینکه همه خانواده ایشان در جریان قرار گرفته بودند به جز مادرشون خواستم یه جلسه بیرون ببینمش. ( من تو سن ۸ سالگی بخاطر یه بیماری عمل جراحی داشتم که همون موقع تمام شد و خوب شدم و دیگه مشکل ندارم) خواستم تا قبل از
اینکه خانوادش بیان این موضوع بدونه و خیلی سر بسته مطرح کردم
برادر من پزشک هست حتی گفتم اگر میخواهی کامل ازش بپرس که چی بوده جریان یا اینکه با هم میریم پیش دکتری که عملم کرد.گفت فعلا نیازی نیست و همین قدر که خودت گفتی کفایت میکنه و خیلی کار عاقلانه ای کردی الان گفتی اگه بعدا فهمیده بودم یه بحث حسابی داشتیم و اونروز دیگه از این موضوع حرفی زده نشد و جوری برخورد کرد که اصلا براش مهم نیست و دوباره درمورد آینده گفتن و برنامه ریزی کردن
بعد از اون من دیگه تماس نگرفتم که راحت تصمیم بگیرند و فرداش زنگ زد به اعتراض کردن که چرا حالمو نپرسیدی و تعریف کردن از ظاهر دیروز من و اینکه دوست دارم بعدها چه جور باشی
منم گفتم حتما نظرش مثبت که اینجوری میگه.دو روز هیچ تماسی نداشتن و بعد دو روز که اس ام اس دادم گفت کارام زیاد شده خودم تماس میگیرم چند روز بعد پیام داد که از زن داداش و برادرت خبر داری گفتم نه مگه شما تماس داشتید جوابمو نداد فکر کردم منصرف شده و به اونا گفته پیام دادم من خودم مطرح کردم که شما هر تصمیمی گرفتید راحت به خودم بگید گفت چند روز کارام زیاد شده چند روز به من مهلت بده فرداش پیام داد که چه خبر گفتم پدرم معترض شدن به این وضع و من نمیدونم شما میخواید چی کار کنید و جوابی ندارم جلو خانوادم
گفت پس با این شرایط ادامه ندیم بهتره به جایی نمیرسیم
من واقعا دلیلشو متوجه نمیشم
اگه بخاطر بیماری من منصرف شدند چرا بعد از اون ملاقات دوباره مثل قبل برخورد کردن و همون موقع نگفتن
و موضوع دیگه که خیلی اذیتم میکنه من از همه نظر از ایشان بالاتر بودم به غیر از مدرک تحصیلی که من تازه لیسانس گرفتم و ایشان دانشجو دکتری بود ولی از نظر خانوادگی، مالی، ظاهر و … همش من بالاتر بودم و روزی که رفتم صحبت کردیم غیر مستقیم یه نفر دیگرو مثال زد و گفت فلانی خیلی چیپه که خودش دکتر و دوست پسرش فوق لیسانس
یکی نیست بهش بگه مگه همون دو ماه پیش ندیدی که من لیسانسم یا اینکه نمیتونستی و تازه متوجه شدی
خیلی شنیدن این جواب برام سخته چون کاملا همدیگرو انتخاب کرده بودیم و دقیقا بخاطر نقطه ضعفم منو پس زد و چشمشو رو همه چیز بست. یعنی این مسئله انقدر بزرگه؟ تا الان هرچیزی خواستگار داشتم من رد کردم و این که به اینجا رسید و بخاطر این موضوع بهم خورد روحیمو داغون کرده