سلام من یک پسر 18 ساله هستم
از بچکی ترسو بودم! خیلی ترسو!
توی مثلا ابتدایی میدیدی یکی که یکی دو سال ازم کوچکتره و قدش نصفه منه برام روداری میکرد و من هیچی نمیگفتم و ازش میترسیدم!
از بچگی اینجوری بودم هنوزم اینجوریم!
مثلا یکی از دوستان میگه زنگ آخر مثلا مدرسه فلانت میکنم و… من چنان میترسم که حساب نداره! 99 درصد اوقات سریع فرار میکنم میرم
یا همین پارسال یکی از بچه ها هی اذیتم میکرد میرفتم کلاس! قد و وزنش نصف منه اما هر وقت میرفتم کلاس من رو شروع میکرد به مسخره کردن! اما جرعت یک دعوای درست و حسابی باهاش رو نداشتم!
همیشه هم از مسخره شدن متنفر بودم! بخاطر مسخره نشدن یک هفته مثلا مدرسه نمیرفتم

تا جایی که الان کسی که درسش جزو بهترین های شهر بود به علت تنهایی و این مشکلات یکسال افتادم و الان جزو بدبخت ترین آدم های کره زمینم که نه دوستی داره نه بیرون میره نه چیزی!
همین الانش هم میرم بیرون بچه ۱۰ ساله میبینم میترسم توی صورتش نگاه کنم که یک دفعه نیاد دعوا یا چیزی بگه! دیگه بزرگ تر ها بماند!

چرا من انقدر بدبختم چرا آخه مگه من بیچاره چکار کردم که باید از بچگی اینجوری ترسو باشم؟! چرا همیشه زندگیم باید با عذاب باشه؟ دلم گرفته بخدا