با سلام و عرض خسته نباشید
ترم آخر کارشناسی مهندسی برق قدرت از دانشگاه شاهد تهران هستم. به رشته تحصیلی فعلیم بی علاقه نیستم اما از مسائلی مثل دیدن دانشجوهای ارشد و دکتری که کاملا بی هدف توی دانشگاه درحال رفت و آمد هستن و تا سنین بالا سرگرم درس هستن اونم بی درآمد ،عذاب میکشم و فکر میکنم من هم آینده ای بهتر از اون ها نداشته باشم.
این وضعیت فقط توی دانشگاه ما نیست و خیلی از دوستان که توی شریف و تهران بقیه دانشگاه ها هم هستن همین وضعیت رو دارن و کلا از مسیری که اومدن پشیمون هستن. بعضی هاشون به تدریس خصوصی کشیده شدن وبیشترشون مثل من آینده نامعلومی دارن.ادامه دادن پژوهش هایی که هیچ راهی به صنعت نداره و درنتیجه هیچ درآمدی!از طرفی کار کردن هم احتیاج به پارتی و رابطه داره که خدا رو شکر من هیچ مدله با آدم با نفوذی آشنا نیستم.آدم بی مسئولیتی نیستم و هر لحظه نگران این هستم که نکنه در آینده شرمنده خونوادم بشم.
بااینکه هیچ علاقه ای به شروع از اول ندارم ولی برای کنکور تجربی نام نویسی وشروع به مطالعه کردم و تصمیم گرفتم از اول برای شاخه های علوم پزشکی کنکور بدم و این رو میدونم که اون ها حداقل میتونن احساس مفید بودن رو تو این رشته تجربه کنن.
ضمنا مطمئنم اگر با آمادگی که کنکور اول رو دادم باز هم شرکت کنم حتما دانشگاه آزاد (به دلیل یکبار استفاده از سهمیه روزانه نمیتونم سراسری برم) رشته دندون پزشکی میتونم قبول شم.
از طرفی هم نگران فشار شهریه بالای این رشته ها بر روی خانواده هستم و با وجود این شهریه ها تا 5 سال دیگه نمیتونم از خونواده برای ازدواج و … ،انتظار کمکی داشته باشم.واقعا گیر کردم نمیدونم به علاقه خودم که ادامه دادن برق و کار در این زمینه هست برسم یا بخاطر درآمد چند ده میلیونی دندان پزشکی تغییر رشته بدم. از طرفی هیچ اطمینانی ندارم توی رشته خودم به موفقیتی برسم معدل خیلی بالایی ندارم.
تصمیم گیری برام فوق العاده سخت شده و نمیدونم چیکار کنم. خواهش میکنم کمکم کنید.