تمایل جنسی

بسیاری از دختران جوان که تازه ازدواج می کنند به دلیل یک ترس ناخوداگاه از رابطه جنسی و از دست دادن بکارت دچار اضطراب و استرس می شوند و به همین دلیل در هنگام رابطه جنسی دچار انقباض شدید مجرای تناسلی می شوند و برقراری رابطه جنسی و دخول بسیار سخت و حتی غیر ممکن می شود.
ترس یا فوبی جنسی به یک حالت روانی اطلاق می شود که در آن حالت زن و ندرتا” مرد از برقراری ارتباط جنسی یا مقاربت جنسی می هراسد. گاهی اوقات این اختلال یا فوبی به حدی شدید است که مشاهده شده سالها پس از ازدواج هنوز رابطه زناشویی برقرار نمی شود (به وفور مشاهده شده است). گاهی اوقات حتی جراحی صورت می گیرد اما باز این مشکل ارتباط وجود دارد.

بسیاری از اوقات پس از مدتی مردی که همسرش چنین مشکلی دارد نیز دچار مشکل جنسی می گردد. از جمله علل روانی این اختلال خاطرات و تجربیات تلخ گذشته می باشد که عبارتند از: شنیدن خاطرات تلخ دیگران، افسردگی (معمولا چنین افرادی افسرده می باشند)، مورد هتک حرمت و تجاوز جنسی قرار گرفتن، به تعویق انداختن رابطه زناشویی هنگامی که برقراری ارتباط بلا مانع باشد وغیره.

فوبی جنسی در ارتباط با مردان به این صورت است که مرد نعوظ خود را که تا قبل از ارتباط کامل است به محض نزدیک شدن به دلایل مختلف از جمله استرس و اضطراب از دست می دهد.

متاسفانه استرس زیاد چه به خاطر مسائل کاری و مشکلات خانوادگی و چه به علت خستگی، نداشتن تناسب اندام، ترس از ناتوانی جنسی، رابطه دردناک، هراس از بارداری و ترس از برقراری روابط زناشویی بخصوص در اوایل ازدواج باشد، می تواند آتش شور جنسی را خاموش کند. این استرس می تواند در هر سنی و برای هر دو جنس اتفاق بیفتد، ولی اغلب ابتدای ازدواج و در دوران بارداری و یائسگی زنان و در دوران سالمندی مردان شایع تر است.

امروزه ثابت شده اختلالات اضطرابی با تشدید بسیاری از بیماری ها ازجمله بیماری های قلبی، دیابت، پرفشاری خون، اختلالات گوارشی و روحی می تواند عملکرد جنسی زن و مرد را مختل کند و باعث زودانزالی، ناتوانی و بی میلی جنسی در مردان و کاهش برانگیختگی و نرسیدن به ارگاسم در زنان شود و می توان گفت استرس و اختلال های جنسی بر یکدیگر اثر متقابل دارند. یعنی استرس ممکن است به بروز مشکلات جنسی در فرد بینجامد یا بر عکس مشکلات جنسی به عنوان عاملی اضطراب آفرین بر زندگی فرد سایه بیفکند.

اما باید این حقیقت را پذیرفت که پاسخ افراد به تغییرات زندگی متفاوت است و حتی یک استرس یا مشکل کوچک هم می تواند فرد را از چند ساعت تا چند روز درگیر کند و انگیزه و انرژی بدن را برای داشتن یک رابطه زناشویی مطلوب تقلیل دهد.

استرس در روابط عاطفی و زناشویی می تواند باعث شود همسران به جای ارائه رویکردهای ارتباطی ـ عاطفی از رویکردهای ارتباطی ـ اجتنابی استفاده کنند.گاهی هم زوجین به دلیل علاقه ای که به یکدیگر دارند، اجتناب از برقراری رابطه را راه حلی مطمئن برای کاهش بحث ها و نگرانی های خود در نظر می گیرند و همه توجه و تمرکزشان را بر مسائل دیگر زندگی مانند روابط دوستانه و بین فردی، مسائل کاری و… معطوف کرده و عملا از پرداختن به روابط زناشویی پرهیز می کنند، غافل از این که استرس و اضطرابی که این گونه سرکوب می شود تاثیرهای مخربی بر عواطف و هیجان های بین فردی می گذارد و مشکل را حادتر می کند.

در این شرایط زوجین باید بلافاصله به افراد متخصص مراجعه کنند تا با بررسی و ارزیابی دقیق روابط بین فردی، علل مشکلات زناشویی شناسایی و در نهایت با ارائه درمان ها و آموزش ها مشکل حل شود. بسیاری از زوجین به دلیل این که در طول رابطه جنسی درک نمی شوند یا ترس از ارضا نشدن یا عدم ارضای طرف مقابل دارند یا اصول و روش های رابطه جنسی را نمی دانند، دچار اضطراب شده و همین باعث اختلالات جنسی در مرد یا زن می شود.

البته تحقیقات نشان داده است استرس الزاما موجب کاهش میل جنسی نمی شود و درجه آن در زنان و مردان متفاوت است. به طور مثال مردان بهتر از زنان می توانند بر استرس خود غلبه کنند، ولی زنان در شرایطی که خسته و مضطرب هستند یا آرزوها و تمایلات مختلفشان برآورده نشده است، از نظر جنسی ضعیف می شوند که به توصیه مشاوران سلامت جنسی، مردان باید قبل از برقراری رابطه از نظر عاطفی وقت لازم را برای رفع تنش و آمادگی روحی همسر به کار گیرند چراکه اگر یکی از زوجین در زمان برقراری روابط دچار استرس، فشار و هیجانات منفی باشد هیچ یک از طرفین احساس رضایت نخواهد داشت.

مشکل شایع دیگر برقراری روابط زناشویی برای اولین بار است که می تواند بسیار استرس زا باشد، بویژه اگر زوج یا زوجه آگاهی چندانی از چگونگی برقراری این روابط نداشته و به میزان کافی آموزش ندیده باشند. روابط جنسی اولیه زن و مرد اگر بخوبی انجام شود در استقبال زوجین برای برقراری مجدد این روابط و در نتیجه، داشتن زندگی جنسی رضایت بخش نقش بسزایی دارد. سعی کنید علت استرس خود را شناخته و جهت رفع آن قدم به قدم با کمک یک روانشناس عمل نمایید. همسرتان را درک کنید و به نیاز او احترام بگذارید. در روابط عاطفی خود تغییر ایجاد کنید و تلاش مشترکی را برای رفع مشکل آغاز کنید. البته بهترین راه کار برای شما مراجعه به روان درمانگر و درمانگر جنسی است.

بهترین راه حل مشاوره ای حضوریه … تا ریشه این مشکل مشخص نشه نمیشه راه درمانی رو جستجو کرد … ممکنه مشکلات هورمونی دلیلش باشه که باید بررسی کنید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
دفتر قیطریه:
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
دفتر سعادت آباد:
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
دفتر شریعتی:
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه