دخالت مادر شوهرم زندگیمو خراب کرد

با سلام.
انسانها با نشان دادن چهره های مختلف از خود در موقعیتهای متفاوت « خودهای » شخصیتی شان را به نمایش می گذارند. پیشنهاد می کنم هرگز در تقابل با مادر شوهرتان از رفتارهای وی الگوبرداری نکنید و با صبوری و داشتن اعتماد به نفس و عزت نفس اثبات کنید که منبع کنترلتان درونی می باشد. شما در حقیقت با این رفتار اثبات می کنید که برای خود حرمت قائلید ، نه اینکه وی شایسته احترام باشد. به هرحال رفتارهای غیر منطقی دیگران ریشه در قالب و سبک تربیتی گذشته شان دارد. از هر کسی انتظار رفتار معقول و منطقی نداشته باشید. پیشنهاد می کنم که با صبوری به خود عادت دهید که رفتار نادرست دیگران حتی ارزش توجه کردن هم ندارد.
اما در مورد شوهرتان باید بگویم که وی نیز در قالب و روش تربیتی آن خانواده بزرگ شده و نباید انتظار تغییر یک شبه را داشته باشید.اصلا اصلی در روانشناسی می گوید که کسی را نمی توان به هیچ وجه تغییر داد ما فقط میتوانیم به دیگران آگاهی دهیم و اینکه تغییر کنند یا نه در اراده آنهاست. پس :
۱- با اینکه صبوری کردید باز هم توصیه می کنم که به صبوری به عنوان یک سبک رفتاری عادت نمایید، به خصوص در مورد چنین موضوعاتی.
۲- از رفتار چالشی با مادر همسرتان بپرهیزید و حتی از در دوستی وارد شوید حتی اگر وی این دوستی را نپذیرد. کار خوب خوب می باشد حتی اگر همه بگویند که آن کار بد است. پس ایجاد رابطه رحمت محور حتی با مادر شوهر بد یک ارزش محسوب می شود.
۳- در موقعیت غیر چالشی و به دور از هرگونه درگیری با همسرتان به مرور زمان صحبت نمایید. بگذارید تا آگاهی ایشان افزایش یابد. حتی با رفتارتان غیر مستقیم به وی نشان دهید که چون آنها خانواده همسرتان هستند حتی با اینکه به شما بدی کردند هم حاضر نیستید بی احترامی نمایید.
۴- بحث عزت نفس را جدی بگیرید. دیگران را ببخشید نه به این خاطر که لایق بخشیدن هستند بلکه ذهن شما شایسته آرامش می باشد.
۵- مراجعه حضوری به مشاور خانواده را هم فراموش نکنید . با همسرتان و اگر نشد تنهایی. مطمئن باشید هر گام مثبتی که بردارید موجب میشود که تغییر مثبت هم به زودی بیاید.
۶- یکی از زمانهایی که انسانها به آرامش می رسند زمانیست که دیگری را می پذیرند. دیگرانی که حتی بسیار متفاوت از ما هستند. میتوانید امتحان کنید و حس خوب آن را تجربه کنید.
۷- از دیدن نقاط قوت و خوبی های همسرتان و خانواده اش غافل نباشید.
نمی خواهم خیلی خوش بینانه و مسالمت آمیز به قضیه نگاه کنم. بلکه فقط هدف ارتقاء آگاهی و دادن توصیه هایی جهت کاهش چالش و انجام تدریجی تغییرات مثبت می باشد.
موفق باشید

سلام عزیزم این مشکل شما یکی از هزاران مشکل منه.این مشکل بشدت روحیه ادمو تضعیف میکنه.بنظرمن بهتر همین اول راهی همه چیو تمومش کنی این تیپ ادما فردا خودشون هزار تا مشکل دیگه واست درست میکنن قوی باش اصلا احساسی عمل نکن با اعتماد به نفس کامل با خانوادت حرف بزن و بگو که نمیتونی باهاش ادامه بدی .اگر ما خانوما اینجور موقعها از عقلمون استفاده میکردیم به این همه مشکل برنمیخوردیم.من خودم بشدت پشیمونم که چرا تو دوران عقد با وجود این مشکلات جدا نشدم.الانم اگر بمیرم بهتر از این زندگیه.

سلام دختر ۲۳ساله هستم و یک سالی میشه عقد کردم.با شوهرم همکلاسی بودیم ولی دوست نبودیم و اون بهم گفت ک دوستم داره و منم گفتم فقط خونواده و اونم بعد دو هفته با خونواده اومدن خواستگاری.
همه چی عالی بود و سطح فرهنگا و طبقه اجتماعیمون یکی بود و اختلاف چندانی نداشتیم.
ما ۴ ماه نامزد بودیم و همین ک قرار شد قرارهای عقد رو بذاریم دخالت های مادرشوهرم و ناراحتیا شروع شد و من چیزی نگفتم و خیلی منطقی با مشورت بقیه و شوهرم قرار عقد رو گذاشتیم ولی اون مخالف بود و میگفت نامزدی ۸ ماه بیشتر باید طول بکشه و همه‌ی ما حتی خونواده اون هم مخالفت کردن باهاش و ما عقد رو گرفتیم.
اون با دخالت هاش زندگی مارو داره خراب میکنه
ولی با سیاست تمام رفتار میکنه
و وابستگی ک شوهرم به مادرش داره مانع این میشه ک این چیز هارو ببینه
مادرشوهرم همیشه زنگ میزنه و با زبون بازی به شوهرم حکم میکنه که چیکار کن چیکار نکن و شوهرم از خودش هیچ اراده‌ای نداره برا تصمیم گیری
وقتی ازش یه چیزی میخوام اول میبینم تداخلی با خواسته ها و زمان خونوادش اگه نداشت برام برطرف میکنه
شوهرم خیلی مهربونه اما میخواد همه رو از خودش راضی نگه داره مخصوصا مامانش رو
من چندین بار با ارومی بهش گفتم از چی ناراحتم اما وقتی دیدم فایده نداره ناراحتیا بیشتر شد و هر روزمون تو این یک سال شده گریه
حتی رفتم با مامانش حرف زدم از نارحتیام گفتم از چی ناراحتم و خواستم کمش کنه اما اون فقط باسیاست گفت باشه عزیزم و هنوز ک هنوزه داره ادامه میده
مادرشوهرم دوره افسردگی قبلا گذرونده و الان با افکارش و اثار افسردگی داره من رو هم با کاراش افسرده میکنه
و این رو هم بگم ک حتی شوهرمم قبلا به این واسطه افسردگی کمی کشیده
ولی من هیچ موقع ب روشون نیاوردم
همش از کلمات منفی به کار میبره و با دخالت هاش و دیکتاتوریاش داره زندگیمی خراب میکنه
این حالت دیکتاتوری تو خونوادشون مثل پدر بزرگش و بقیه فامیل هم هست و همشون قبول دارن
اما شوهرم باز متوجه نمیشه چقدر من اذیت
با تماس های طولانی مادرش که همیشه در حال تذکر دادن بهشه داره زندگیمو از هم میپاشونه
حتی وقتی شوهرم میره خونه شون مادرشوهرم همیشه پیش شوهرم و با عزیزم جونم میپرسه ک چی شده و از همه راز زندگی ما خبر داره
خیلی خسته شدم
حتی همسرمم خسته شده
لطفا کمکم کنید
ما همدیگه رو خیلی دوست داریم….

مادر شوهرم پشت سرم بمن گفت جنده منم قهر کردم و باهاشون رفت و امدمو قطع کردم به نظرتون کار درستی کردم؟