دوران نامزدی
سلام. وقت بخیر.
من پنج ماهه عقد کردم و تو دوران نامزدی هستیم و قرار بود تا دو ماه دیگه بریم خونه خودمون.تقریبا از شروع ما یه سری مشکلات ریز داشتیم که بین خودمون حل میگردیم.اما حدود یه ماهه که خانواده ها در جریان قرار گرفتن.خانواده من تا تونستن صلح برقرار کردن و تلاش کردن به زندگی ما کمک کنن. اما خانواده نامزدیم از وقتی در جریان قرار گرفتن فقط دخالت بیجا کردن و نامزدم رو از من دورتر کردن. دو تا قهر طولانی داشتیم که یکیش هم الانه که ده روزه از هم بی دم خبریم.بیشتروقتا من پیش قدم شدم برای اشتی. اما اینسری نامزدم سر طرفداری از خانواده ش به من فحش هم داد و کلا خیلی بی احترامی کرد و بعدش طلبکار هم بودن هم خودش هم خانواده ش.حالا من موندم چیکار کنم اقدام کنم برا طلاق یا منتظر بمونم.جا داره یه نمونه از کاراشون رو هم بگم.مثلا خانواده ش گیر دادن که باید بیای تو یکی از اناق های ما زندگی کنی در صورتی که همون قبل عقد من و نامزدم طی کرده بودیم مستقل و دور از بقیه زندگی کنیم. یا یه مورد دیگه اینکه نامزدم به من گفت با خانواده ت صحبت کن بجای جهیزیه پولش رو بدن خونه بخریم من با خانواده م صحبت کردم خیلی خوشحال شدن گفتن الان خونه دار شدن برا شما خیلی خوبه.بعد اینکه نامزدم به خانواده خودش گفته بود مخالفت کرده بودن گفته بودن تو صلاح مشورت هاتو با اونا کردی دیگه به ما ربطی نداره خر کاری میخای بکن.اینا فقط نمونه هایی از کاراشونهوپ. و من واقعا دیگه کم اوردم.چه اقدامی بایدکنم.
دوست عزیز اگر عقد کردید دیگه نامزد نیستید و زن و شوهر واقعی هستید
نامزدی به دورانی گفته میشه که بدون خواندن عقد برقرار میشه برای شناخت بیشتر
.. به هر حال اگر شرایط جدایی در عقد رو بخوایت اجرا کنید مسیرش مشخصه و نیاز به طرح در دادگاه داره ولی اگر نامزد باشید نیازی به این مراحل نیست
در هر صورت شما امروز شرایط رو میدونید و زندگی مشترک رو شروع نکردید پس بهتره با خانواده مشورت کنید تا بتونید به راه حلی مناسب برسید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴
با سلام و خسته نباشید…من یکسال و یک ماهه عقد کردم و خانواده همسرم به قول خودشون راضی نبودن و بخاطر پسرشون پا پیش گذاشتن اینم بگم که همسر من پسر عمه من هستن…الان با وجود اینکه اینهمه مدت میگذره توی رسم و رسومات و کارای دیگه هیچ تلاشی نمیکنن و خیلی حرفاشون روی همسرم تاثیر داره جوری که همسرم من و نادیده میگیره و به اونا حق میده حتی اگه حق با من باشه و این موضوع باعث شده که چند روزه با هم قهر باشیم…من نمیدونم چجودی باید به همسرم بفهمونم که زیادی تابع حرف خانوادش بودن باعث از هم پاشیده شدن زندگیمون میشه…من هیچوقت نمیگم بی احترامی کنه اما احترام من و هم نگه داره…میشه لطفا کمکم کنید..
شما هنوز در عقد هستید و دوست عزیز باید بدونید مدت زمانی که ایشون سپری کرده با خانواده بوده …پس تصور اینکه همه رو فراموش کنه و فقط گوش به حرفهای شمابده کار اشتباهیه
در صورتی که همسر شما به خانواده خود وابستگی زیادی دارد میتوانید از راهکارهای زیر برای کاهش این وابستگی کمک بگیرید:
۱- همسرتان را متوجه این موضوع کنید که دخالتهای خانوادهاش سبب بروز اختلاف و فاصله بین شما شده است. به آرامی و با احترام با او صحبت کنید، شما یک زوج هستید پس او را متقاعد کنید؛ به او بگویید پدر و مادرش مشاورهای خوبی هستند و شما میتوانید از آنها راهنمایی بگیرید اما در نهایت باید با همفکری یکدیگر تصمیم نهایی را بگیرید.
۲- در زمان گفتوگو با همسرتان پیشداوری نکنید؛ به مواردی که اتفاق افتاده و به صورت تجربی پیش آمده اشاره کنید و روی موارد موجود اظهار نظر کنید. برای او مثال بزنید که با توصیههای خانوادهاش چه نتایج تلخ و غمانگیزی برایتان حاصل شده است و اگر دخالت خانواده او نبود این مشکلات پیش نمیآمد.
۳- او را متهم نکنید تنها آثار کارش را به او گوشزد کنید.
۴- با همسرتان ارتباط صمیمیتری داشته باشید تا او شما را محرم بداند و احساس نزدیکی بیشتری با شما بکند. با او صحبت کنید تا او نیز تشویق شود حرفهایش را به شما بزند.
اختلال شخصیت وابسته
اگرچه وابسته بودن و اتکای به دیگران ویژگی اساسی اختلال شخصیت وابسته است، اما تا وقتی نشانه های دیگری وجود نداشته باشد، نمی توان گفت که فرد دارای اختلال شخصیت وابسته است، زیرا همه ما گاهی اوقات در کارهای خود از دیگران کمک می خواهیم و گاهی نسبت به فردی خاص احساس دلبستگی زیادی می کنیم و تمایل داریم که بیش تر اوقات در کنار او باشیم. این حالت ها در حد مشخصی، طبیعی محسوب می شوند و حتی فقدان آن ها می تواند به منزله بیماری باشد.
اما افرادی که به اختلال شخصیت وابسته مبتلا هستند در حد افراطی به دیگران وابسته اند و به طور مداوم به اطمینان جویی از سوی دیگران نیاز دارند، عدم تحمل تنهایی و حساسیت داشتن به طرد شدن در آن ها زیاد دیده می شود، با دیگران بیش از حد موافق اند، به عبارتی جرئت مخالفت کردن با دیگران را ندارند. آن ها قادر نیستند به میل خود عمل کنند و خود انگیخته باشند و از این که دیگران آن ها را ترک کنند به شدت می ترسند. زیادی فروتن هستند و مدام نیاز به تأیید دیگران (مثلا مادر یا پدر) دارند و در روابط بین فردی خود بدون مرز هستند؛ یعنی به راحتی به دیگران اجازه می دهند که حقوق آن ها را زیر پا بگذارند.
درمان اختلال شخصیت وابسته اغلب نتیجه بخش است. در صورتی که اوضاع مساعدی فراهم باشد، این بیماران از درمان استقبال می کنند. درمان ها در دو دسته کلی دارودرمانی و روان درمانی طبقه بندی می شوند. رفتاردرمانی، شناخت درمانی و روان درمانی بینشی نیز از جمله درمان های غیر دارویی هستند که می توانند به صورت انفرادی، گروهی یا به صورت زوج درمانی اجرا شوند.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴