روابط دختر و پسر|رابطه داشتن با دوست

سلام خسته نباشید.یه سوال دارم از دوستان. من الان ۳۰ سالم هست، ارشد خوندم و خداروشکر از نظر قیافه و ظاهر چیزی کم ندارم، خاستگار زیاد دارم اما خوب نیستن. دوس پسر نداشتم و تجربه ش هم نکردم اما خسته شدم، منم نیاز دارم، نیاز جنسی، نیاز ب این که یکی دوستم داشته باشه، الان ۳ ماه که با ی پسری آشنا شدم هر دوتامون تجربه اولمون هست و از همون اوایل اشناییمون گف که واسه اینده همدیگه رو نخایم چون دوشهر مختلف هستیم با فرهنگ متفاوت. خداوکیلی پسر خوبیه اهل نماز و عقایدی که قابل احترامه. حتی برا حرفهای عاشقانه سختمون بود ک چون محرم نیستیم گناه نکنیم، با ی حاج اقایی مشورت کردیم و نهایتا صیغه محرمیت خوندیم که بقول خودمون واسه دیدن هم و حرف زدمون گناهی نداشته باشه، الان ۴-۵ بار هست که همو دیدیم و در این چندبار چون صیغه محرمیت خوندیم راحت بودیم ولی حدود راحت بودنمون رو رعایت کردیم و اینکه نهایتا بتونیم ۱-۲ بار دیگه همو ببینیم و بعدش با تلفن و وات و تلگرام با هم درارتباطیم.حالا بنظرتون کار ما گناه؟؟؟ یا راه رو اشتباه اومدیم. واقعا خودمم دارم اذیت میشم که وارد این رابطه ها شدم، عذاب وجدان دارم، از طرفی از تنهایی خسته شدم . با تشکر