سلام پیشاپیش ممنونم بابت وقتی که برای سوال من می گذارید و راهنماییم می کنید.
من دختری ۲۴ ساله هستم، از زمانی که خودم را شناختم و خواستم یک رابطه احساسی و از نوع درستش داشته باشم هربار به مانعی برخوردم و مجبور شدم دیگر به آن رابطه علیرغم میل باطنیم ادامه ندهم… عمده ترین موانع پیشرو پیشنهاد رابطه ی جنسی از سوی پسر بود… همیشه شنیده ام پسری که دختری را دوست داشته باشه تا قبل از ازدواج چنین پیشنهادی به دختر مورد علاقه اش نمیدهد، من هم بر همین اساس هیچوقت نتوانستم یک رابطه ی سالم عاشقانه رو تجربه کنم. به تازگی ( بعد از مدتها) به شخصی علاقمند شدم، و فهمیدم که این علاقه دو طرفه هم هست، این رابطه شروع شد، اما این آقا (۲۵ ساله) هم برخلاف تصورم میل جنسی زیادی دارد، ولی وقتی دید من تمایلی به اینگونه روابط ندارم برخلاف بقیه قبول کرد که بجز معاشقه و ارتباطات سطحی رابطه ی دیگری نداشته باشیم، البته که من قبل از این هم چنین روابطی نداشته ام، با این حال قبول کردم. الان نگرانم، از نتیجه ی این رابطه اطلاعی ندارم و نمی دانم سرانجام به ازدواج ختم می شود یا نه؟ از طرفی هم به او علاقه دارم و از طرفی دیگر بیش از این نمی توانم تنها بمانم…
می خواهم نظر و راهنماییتان را بدانم؟
ضمن اینکه ایشان بطور ظاهری و شخصیتی فردی ایده آل هستند، تحصیل کرده و دارای شغلی مناسب و از هر بعد نزدیک به من فکر می کند.
آیا این رابطه را صلاح می دانید؟ آیا همه ی دختر پسرهای معمولی (نه زیاد مذهبی و نه زیاد آزاد ) چنین روابطی را قبل از ازدواج دارند؟ آیا من زیاد وسواس بخرج می دهم و حساسم؟
سپاس فراوان