سلام! من در دوران نامزدی بدون محرمیت به سر میبرم! بنده لیسانس و نامزدم دیپلمه هستند.(خانم هستم) در ابتدا خانوادم با این اختلاف در سطح تحصیلات مخالف بودند و اصرار داشتند من با فرد تحصیلکرده ای ازدواج کنم و صبر کنم تا موقیعیت های بهتری نصیبم بشه! اما من با توجه به رفتار و کردار خوب ایشون گفتم بعد از تحقیقات جواب بدین. با انجام تحقیقات مختصری خانواده قبول کردند مراسم نامزدی سر بگیره! همونطور که فکر میکردیم ایشون از لحاظ رفتاری خوب و صبور هستند ولی اختلافات زیادی بین ما وجود داره که البته من به روی خودم نمیارم ولی اذیت میشم و یک جوری تحمل میکنم. یکی از این موارد اختلاف در نگرش به زندگی هستش! موضوعاتی که برای ایشون جذابیت داره برای من جذاب نیس و ایشون در موضوعاتی که برای من جذاب هست من رو تشویق نمی کنند. ممکنه من به یه لطیفه بخندم ولی برای اون بی معنی باشه! اون چیزی رو زیبا می بینه ولی من اصلا…. اون حتی روی روابط من رو همکلاسی های جنس مخالف و همکارای مردم حساسیت زیادی نشون میده. من مشخصیت مستقل و خودساخته ای هستم ولی ایشون نمیذاره با دوستام به مسافرت برم و این منو خیلی اذیت می کنه… احساس مالکیت روی اموال من داره و کاملا روی حقوق من برنامه ریزی کرده و نمیذاره مثلا با پول خودم برا خودم گوشی بخرم میگه همین خوبه الان خرج عروسی داریم… آیا از من توقع داره تو مخارج عروسی هم کمکش بدم؟ رو حرفاش نمیمونه قول میده ولی به قولش عمل نمیکنه… دوس دارم تو این دوران بهم هدیه و گل بده ولی اینکارو نمیکنه در صورتیکه چند بار بهش گوشزد کردم علایقم رو…
بنظر شما این مسائل در آینده مشکل ساز نمیشه؟؟ بهتر نیس تا اسممون تو شناسنامه هم نرفته تصمیمم رو عمل کنم. بنده 25 سال دارم