من واقعا کدام را باید باور کنم
من دختری ۲۲ساله هستم و در سال اول دانشگاه به پسری علاقه مند شدم که او هم به من علاقه داشت ولی به دلیل عنوان نکردن این حسش به خود من،رفتار من با او تغییر کرد،و وقتی بعد از چند ماه حس خودش را گفت من کاملا او را رد کردم،این فرد از نظر ظاهر و اخلاق کاملا ایده آل من بود،هرچند که اکنون خیلی نسبت به گذشته تغییر کرده و شاید اون آدم قبلی نباشه!!! …..از طرفی بعد از مدتی با شخص دیگری آشنا شدم که به شدت به من علاقه دارد ولی من از ابتدا از ایشان خیلی خوشم نمیامد بیشتر هم به خطر یک سری اخلاق ها و تیپ و ظاهرشون….اما مدت چند ماه با ایشان دوست بودم و حس وابستگی شدیدی به او پیدا کردم…و الان مدتی است که از فکر شخص اول نمیتوان بیرون بیایم!واقعا نمیدانم برای ازدواج مهم این است که طرف مقابل بهت علاقه مند باشه یا تو به او؟؟؟آیا احساسم را با فرد مورد علاقه ام در میان بگذارم کار درستی است؟
با سلام خدمت شما
به نظرم شما هنوز به بلوغ عاطفی نرسیده است مجموع رفتارهای که نوشته اید گویای این مسئله است . برای ازدواج هم شما باید به او علاقه مند به او و او هم به شما علاقه مند باشد . برای رسیدن به بلوغ عاطفی و بررسی مسائل عاطفی تان بهتر است از یک روانشناس کمک بگیرید . روانشناسان کانون مشاوران ایران کمک بگیرید ۲۲۳۵۴۲۸۲
سلام خسته نباشید من پسری هستم ۲۴ساله دانشجوی مهندسی برق قدرت مدت ۴ماه هست که یک خانوم که همکلاسم بودن ارتباط دارم ونیتم ازدواجه البته ایشون درسشون تموم شده این احساس دوطرفس ولی مشکل اینجاس که من درسم تموم نشده وخدمتم نرفتم واز همه بدتر نتونستم باخانوادم درمیون بذارم وهیچ تمرکزی رو هیچ کاری ندارم .داداش بزرگم که ۳۶سالشه مجرده واصلا تمرکزی روی درس ندارم ودائما بیحوصله وبهم ریخته هستم لطفا راهنمایی بفرمایید
مسلما” چنین مسایل عاطفی تمرکز هر کسی رو به هم میزنه … شما تا شرایط ازدواج رو نداشته باشید نمیتونید برای اون اقدام کنید
رکن اصلی واولیه هم داشتن استقلال مالیه تا خانواده هر دو طرف برای ازدواج بتونن موافقت کنن …
بهتره تکلیف خودتون رو با خودتون در این مورد مشخص کنید و گرنه از این جا مونده و از اون جا رونده خواهید شد