من دختری ۲۲ساله هستم و در سال اول دانشگاه به پسری علاقه مند شدم که او هم به من علاقه داشت ولی به دلیل عنوان نکردن این حسش به خود من،رفتار من با او تغییر کرد،و وقتی بعد از چند ماه حس خودش را گفت من کاملا او را رد کردم،این فرد از نظر ظاهر و اخلاق کاملا ایده آل من بود،هرچند که اکنون خیلی نسبت به گذشته تغییر کرده و شاید اون آدم قبلی نباشه!!! …..از طرفی بعد از مدتی با شخص دیگری آشنا شدم که به شدت به من علاقه دارد ولی من از ابتدا از ایشان خیلی خوشم نمیامد بیشتر هم به خطر یک سری اخلاق ها و تیپ و ظاهرشون….اما مدت چند ماه با ایشان دوست بودم و حس وابستگی شدیدی به او پیدا کردم…و الان مدتی است که از فکر شخص اول نمیتوان بیرون بیایم!واقعا نمیدانم برای ازدواج مهم این است که طرف مقابل بهت علاقه مند باشه یا تو به او؟؟؟آیا احساسم را با فرد مورد علاقه ام در میان بگذارم کار درستی است؟