22 سالمه و دانشجوئم تو تهران . نامزدم هم دختر داییمه ، دانشجوئه و سه سال از من کوچیکتره و یه ساله که نامزدیم.
وقتی رفتم خواستگاری به شدت جو گیر بودم و اصلا معتقد به این بودم که ظاهر هیچ اهمیتی نداره و با وجود اینکه میدونستم ظاهرش از من یکم پایینتره نامزد کردیم . اوایل راضی بودم تا وقتی که شور و شوق احمقانم فروکش کرد و تونستم اندامشو ببینم . بیشتر وقتا اونو با دیگران مقایسه میکردم . بعضی وقتا قیافش برام ناراحت کننده بود و بعضی وقتا برعکس خیلیم از قیافش خوشم میومد . ولی از اندامش هنوزم راضی نیستم . ایشونم خودشو با دیگران مقایسه میکنه و هی افسرده تر میشه . ضمنا من شخصیتم جوریه که زیاد ثبات نداره ! گاهی اینوریم گاهی اونوری . میترسم ادامه نامزدیمون باعث بشه این افسردگی نامزدم تا آخر عمر زجر بکشه . من دوسش دارم و اونم دوستم داره ولی این مسئله آزارمون میده . در ضمن خودشم نمیدونه که من چه نظری راجع به اندامش دارم . لطفا راهنماییم کنین