سلام دختری 28 ساله هستم که از وقتی بینی خودم را عمل کردم ارامشم از بین رفته، سه مته است در خانه نشستم و فقط گریه می کنم که چه طور در عرض 4 ماه تصمیم گرفتم و با وجود مخالفت خانواده و خبردار نبودن پدرم این کار و انجام دادم
به هیچ ئحه نمی توانم خودم را ببخشم هر صبح که از خواب پا میشم اوایل فک می کردم دارم خواب می بینم که عمل کردم اما حالا تپش قلب می گیرم و همش در گذشته و چرایی کارم بدون تفکر می گردم.
از طرفی نگاه های خانوادم که دلششون برام می سوزه چرا که چهره قشنگمو خراب کردم
من دختری شاد و شنگول بودم با روابط اجتماعی مناسب می دونم کاری است کهشده چه طور خودم را دوست داشته باشم؟ چه طور هر دفعهخودمو توی آینه می بینم یاد کار خبطم نیوفتم. به فکر فرار خودکشی و… افتادم ولی چاره کار را با این سن این کارها نیافتم
از نگاه های فامیل و اشنا می ترسم چرا که دختر عمم همش با نگاه های چراییی مرا نگاه می کرد
زندگیم سه ماهه هر روز داره بدتر از قبل میشه
کمکم کنید که چه کار کنم
این ایده ای نبود که دنبالش بودم
خودم کردم که لغنت بر خودم باد