اینجانب از سن2 سالگی بر اثر ترس دچار لکنت شدم.البته لکنتم زیاد نیست اما بعضی وقتها تشدید میشه مثل صحبت کردن با جنس مخالف،پشت تلفن،صحبت کردن با خانواده خودم و…ادم پنهان کاری هستم ودوست ندارم کسی از لکنتم با خبر بشه چرا که فکر میکنم لکنتی ها قشر بسیار ضعیفه جامعه هستند…
.خیلی بیحال و غمگینم.زیادخود خوری میکنم.خلاصه تمام این مشکلات جمع شده ومثل یه پتکی روی سر من کوبیده میشه.فکر میکنم اهل حضوری مراجعه کردن به روانشناس نباشم(چون پنهان کارم).حالا از شما روانشناس محترم میخوام که با حوصله هرچه بیشترمنو راهنمایی کنید