سلام..ممنون ک جوابمو میدید..من یه خانم ۳۱ساله هستم و یه دختر شش ماهه هم دارم همسرمم ۴۱سالشه..همسرم ادم عصبی هست و اگه از یه جایی عصبانی باشه اگه دخترم کمی نق بزنه هی میگه اینو ساکتش کن کلا اعصابش ضعیفه ..ما مشکلاتی هم تو زندگی داریم از نظر مالی و رفتاری ..شوهرم خیلی بچه پسر دوست داره و هی ب من میگه یه بچه دیگه هم بیاریم من میگم بازم دختر میشه ها …میگه باشه عیب نداره بچمون گناه داره پسفردا شاکی میشه ک چرا من خواهر یا برادر ندارم…ولی من خودم فکر نمیکنم بچه دوم تو این شرایطی ک ما داریم مناسب باشه چون من خودم از زندگیم راضی نیستم این اقا خیلی اخلاقای بدی داره و من برا ب دنیا اوردن بچه ام خیلی پشیمونم ..سر بارداریم هم هر روز قلیون میکشید و زیاد مراعات حالمو نمیکرد و زایمانمم خیلی برام سخت بود چون بعد زایمانم افسردگی گرفتم و موقع نزدیکی هم درد دارم و کلا تمایل جنسیمو هم از دست دادم..حالا این اقا هر روز هی میگه دو سال دیگه یکی دیگه بیاریم ولی من نمیخوام اصلا نمیتونم …چون دست تنها هم هستم هیچکسو ندارم کمکم کنه چون ب لطف همسرم اومدیم یه شهر ب دور از خانوادم و اینکه کامل منو از خانوادم جدا کرده و باهاشون قهر کرده شوهرم ادم خیلی حساسی هم هست جوری ک من حق ندارم تنهایی برم بیرون…ادم زورگو و عصبی و بددهنی هم هست اخه چجور با این اوضاع میتونم یکی دیگه هم بیارم…فقط ی چیزی خیلی برام مهمه ک بدونم شما ک مشاور هستید و دنیا دیده هستید ایا با این شرایطی ک ما داریم ایا امکان داره در اینده دخترم تنها باشه و اینکه خواهر یا برادر نداره تو روحیه و سلامتش تاثیر بذاره ؟ اگه اینجور باشه من حاضرم بخاطرش همه چیو ب جون بخرم و یکی دیگه هم بیارم ..من خودم دوتا برادر دارم و فکر میکنم اگه نداشتمشون خیلی زندگیه کودکیم سخت میشد ..نمیدونم والا چکار کنم