دروغ و دزدی در کودکان
سلام.دخترم امسال پیش دبستانی رفته یه روز سر مدادی دوستش باهاش بود گفتم این چیه گفت دوستم هدیه داده بهم گفتم نه باید پسش بدی خودم میخرم برات نه چیزی بگیر نه بده.پس دادهبود بعد یه روز روبان بلند بسته بود گردنش گفت رو زمین بوده گفتم میری میندازی سر جاش.۲ هفته نگذشته دیدم تو جیبش پول هست میگم از کجا دروغ میگه بعد از ۱۰ تا دروغ گفت مال دوستمه برداشتم چون تو بهم پول ندادی.باباشم کلی کتکش زد گفتیم حله دیگه آدم شد.براش دفترچه آرزو ها گذاشتم گفتم هرچی بخوای بگو تا برات کم کم بخرم کلی خرید کردم. امروز رفتم مدرسه واسه درسش بپرسم معلمش گفت از بچه ها پول یا خوراکیشونو میگیره منم مرده بودم از این خبر
بازم باهاش خونه حرف زدم دروغ گفت بهم خیلی در آرامش و زیر پوستی
به خدا از وقتی دنیا اومده روانشناسیارو خوندم که مادر باید قاطع باشه اما خب قاطع هستم ولی خب زودم خشمگین میشم اما مهربانم
میترسم از ترس من دروغ گو شده باشه
براش کم نزاشتیم پول و خوراکی دادم برده اما باز تکرار کرده
حالا چیکار کنم؟دارم دق میکنم تو رو خدا کمکم کنید
سلام به شما دوست عزیز
نگرانی شما و همسرتان برای فرزندتان قابل احترام است اما در این مسیر چند مورد وجود دارد که بهتر است باهم به آن نگاهی بیندازیم.
۱٫در اول اینکه شما بهتر است از سرزنش کردن خودتان خوداری کنید شما مادری به اندازه کافی خوب بوده اید و خب براساس شرایط و آگاهی خود حتما سعی کرده اید بهترین مسیر ممکن را ایجاد کنید.
۲٫بهتر است از هرگونه تنبیه بدنی خوداری کنید چون این مسیر هیچ کمکی به فرزند شما نمی کند و تنها در کنار ایجاد اضطراب بیشتر احتمال پنهان کاری را نیز افزایش می دهد.
۳٫کودکان دبستانی و کمی بزرگ تر اغلب دچار مشکل کنترل تکانه ها هستند.به همین دلیل، ممکن است بدون در نظر گرفتن عاقبت رفتارشان، چیزی را در جیبشان بگذارند پس آنچه در نظر شما دزدی به نظر می رسد ممکن است در نظر دختر شما اصلا معنای دیگری بدهد پس بهتر است از هرگونه برچسب زدن خوداری کنید.
۴٫اینکه بدانیم دلیل این رفتار کودک شما چیست اهمیت زیادی دارد و خب در این مسیر می تواند دلایلی زیادی وجود داشته باشد اما یکی از موارد ممکن است دقت کنید که داریم در مورد احتمالات صحبت می کنیم.
یکی از علت های دزدی در کودکان ناکامی ها و مورد بی مهری و بی توجهی قرارگرفتن در خانواده است که کودک برای جلب توجه خانواده و دیگران اقدام به کار ناشایست دزدی می کند که این امر نوعی واکنش در برابر این کمبودها است.علت های دیگر در بروز این رفتار ناپسند کودکان رفع اضطراب روانی و یا نوعی اعتراض و نشان دادن عصیان و طغیان خود و توانایی خویش می باشد.
تا زمانی که ندانیم در روان کودک شما چه چیزی تجربه می شود و از این طریق می خواهد به چه نیازی در خودش پاسخ بدهد نمی توانیم در این مورد نظر دقیقی بیان کنیم.
بهتر است آرامش خود را حفظ کنید و برای فرزندتان رایط مراجعه به روانشناس را ایجاد کنید تا بتوانیم با صحبت با خود او کمک کنیم تا در شرایط بهتری بتواند مسیر رشدی خودش را طی کند.
در کنار مراجعه به روانشناس نیاز است که حریم خصوصی را در خانواده ایجاد کنید یعنی برای استفاده یا برداشتن وسایل یکدیگر از هم اجازه بگیرید . .با این کار می توان احساس مثبت داشتن حریم شخصی را به کودک انتقال داد. داشتن الگوی مناسب رفتاری باعث ایجاد رفتارهای مثبت در کودک می شود . دقت کنید که شما و همسرتان نیز برای برداشتن حتی یک مداد از وسایل فرزندتان بهتر است از او اجازه بگیرید .
صادقانه با کودک صحبت کنید و با استفاده از داستان های جذاب، الگوهای مناسب رفتاری را بدون برچسب دزدی زدن به او معرفی کنید. یکی از رفتارهای کارساز برای برخورد با این کودکان گفتن قصه های مذهبی و آموزش رویه های دینی به شکل امیدواری و تشویق کننده و نه ایجاد ترس از خدا و عذاب جهنم است.
علت انجام دزدی را نباید از کودک سوال کرد چون والدین را به پاسخ مناسبی نمی رساند. برخورد نامناسب و شدید اولیه با دزدی در کودکان خردسال موجب تداوم و حتی تشدید رفتار می شود . کودکان به علت های گوناگون وسایل دیگران را برمی دارند ، به همین دلیل تعیین علت این رفتار مهم است.
در این مسیر داستان هایی در مورد حریم خصوصی و برداشتن وسایل و… برایش بگوید و اجازه بدهید که او به شخصیت داستان برای انتخاب مسیرها کمک کند