دوست داشتن یا نداشتن
سلام، من 17 سال سن دارم، برام عشق و دست داشتن و علاقه بی مفهومه، نمیتونم درکش کنم و یا ب عبارتی برام قابل هضم نیست، تا حالا هم توی رابطه ای نبودم، چون اطرافیانم رو می بینم و دلم نمی خواد مثل بقیه باشم، من 1 سالی هست به دختر عموم فکر میکنم، ایشون 1 سال از من بزرگ تره، باهم خیلی خوب هستیم، خیلی ب من اعتماد داره و من هم بهش اعتماد دارم، جوری ک ازم خواسته براش کارهایی انجام بدم ک کسی نفهمه، باهم زیاد شده ک بریم توی شهر حتی وقتی ک دوستش باهاش باشه، منم روش حساسم لباسش ناجور باشه، خودم درستش میکنم، یا بهش میگم،بیشتر مواقع هم متوجه میشم ک بهم چ زیر چشمی و چ نگاه معمولی میکنه، ولی نگاه معمولی گذرا هست، ولی نگاه دختر عموم یکم طول میکشه، جوری ک بیشتر مواقع باهم چشم تو چشم میشیم، قبلا خیلی ب هم پیام میدادیم و روزی نبود ک بهم پیام نده، ولی مدت زیادیه ک خیلی کم بهم پیام میدیم، نمیدونم دوستش دارم یا ن ولی مطمئنم هوس نیست، حس میکنم زندگیم و ایندم با اون ساخته میشه،من توی این 1 سال خیلی بهش فکر میکردم ک چیکار کنم، بهش بگم یا بهش نگم، و میترسم ک اگه برم بگم و اون برادرانه دوستم داشته باشه،رابطمون مثل قبل نباشه، از طرفی شرایطم جوری نیست ک با خانواده در میون بزارم،اینقدر فکر کردم بهش ک بگم یا ن، ک جواب 90 درصد سوالاتم شده نمیدونم، ب نظر شما ایا من دوستش دارم؟ ایا بهش بگم؟
سلام به شما آقا امیر
احساساتی که دارید قابل احترام هست اما در هرصورت تجربه دوست داشتن و توجه به جنس مخالف در سن شماها یک امر طبیعی هست اما در این مسیر دقت کنید که اگر بخواهید خود را در این سن درگیر اینگونه احساسات و افکار کنید برای شما باعث می شود که درگیری فکری بیشتری داشته باشید .
در این مسیر بهتر است به خودتان فرصت بیشتری بدهید اگر در این سن بخواهید وارد ارتباطی جز فامیل بودن شوید خب این باعث ایجاد وابستگی می شود در صورتی که آینده نامشخص می باشد و شما هردو با طی کردن دوران نوجوانی تغییرات زیادی خواهید کرد .