سردرگمی
سلام به مشاورین عزیز
دختری بیست و چهار ساله هستم لیسانس بیولوژی سلولی دارم اخیر به نوعی سردرگمی مبتلا شدم نمیدونم کی هستم چی هستم اصلا برای چی خلق شدم .سردرگمم.روانی شدم .تنها خواستم شده صرفا مرگ.به طوری که اگر بگن که
100 میلیارد پول بهت بدیم چیکار میکنی؟ میگم یه تفنگ میخرم و در اون فقط یک فشنگ قرار میدم و خودم رو با همون یک تیر خلاص میکنم.انگار هیچ هدفی ندارم.باید درس بخونم ولی نمیتونم ن توانش رو دارم و ن قصدش راستش قصد و هدف هیچ کاری رو ندارم شدم یه موجود پوچ پوچ که نشسته منتظر نیستی مطلقه.میخوام پوچ پوچ بشم اگر تا الان خودکشی نکردم فقط به این خاطر بوده که بعد مرگ به پوچی که میخوام نمیرسم.و روحی دارم که مطمئنم اون هم بعد از مرگم سرگردونه.همه فکرمیکنن تنبلی میکنم ولی این طور نیست.من تبدیل شدم به یه موجود پوچ بی هدف که نمیدونه چیکار کنه.تو رو خدا اگر میتونید نجاتم بدید میشینم گریه میکنم که بیست و چهار سالم شده ن به جایی رسیدم ن هدفی دارم در حالی که بقیه یا رسیدن یا یه هدف دارن ولی من داغونم
سلام به شما دوست عزیز
داشتن یک سری سوالات نسبت به آفرینش و شرایط زندگی کاملا در مسیر رشدی انسان طبیعی می باشد اما در این مسیر با توجه به شرایط روحی شما که در این متن ارسال کرده اید به نظر می رسد که از نظر روحی در شرایط روحی خوبی قرار ندارید و خب در این شرایط این سردگمی بیشتری تجربه می شود و خب این باعث می شود که حتی در رسیدن به اهداف نیز با مشکل مواجهه شوید .
بهتر است برای بررسی شرایط روحی خود به روانشناس مراجعه کنید در شرایط روحی بهتر می توانید ابرای پاسخ به سوالاتی که دارید هم بهتر پیش بروید.اما شدت در این افکار بیشتر نشان دهنده شرایط روحی شما می باشد.