شخصیت

سلام خسته نباشید. من دختری 23ساله و دانشجو هستم. از لحاظ اخلاقی همیشه سعی می کنم با همه آدمای زندگیم حتی غریبه ها مودبانه و مهربون باشم. بیشتر اوقات در برابر کسایی که بهم بی احترامی میکنن سکوت می کنم چون واقعا زبون دعوایی و نیش و کنایه ای ندارم و همیشه به همه احترام میذارم. معمولا زود صمیمی میشیم. اما به شدت آدم حساسی هستم. رفتار و کردار اطرافیانم چه اونایی که بهم نزدیکن چه ازم دورن، خیلی روم تاثیر میذاره. مثلا وقتی میبینم دوستم بهم بی احترامی میکنه با اینکه میدونم کار اون اشتباهه اما سکوت می کنم و توی خلوتم ساعت ها به رفتار اون فکر میکنم و خودخوری میکنم و همش خودمو مقصر میدونم کلا همیشه خودمو مقصر میدونم. انقدر به رفتار اشتباه و توهین های اطرافیانم فکر میکنم تا به مرز گریه میرسم. آدمی هم هستم که زود از دلم در میاد ولی خیلی حساسم.این رفتارم چندین ساله که داره اذیتم میکنه. بیش از اندازه به اطرافیانم و کار و رفتارشون فکر میکنم با اینکه میدونم اصلا اهمیت ندارن و برای رشد و پیشرفتم سم هستند اما واقعا تمرکزمو بهم میریزن بعضی اوقات دوست دارم صداهای توی مغزمو خفه کنم اما نمیتونم! ممنون میشم کمکم کنید.