عشق یک طرفه
سلام خسته نباشید
من الان 6 ماه که با یکی از هکلاس ها ارتباط دارم ، ولی مشکلی که هست اینکه میگه بهم علاقه نداره و هنوز به فکر عشق دوران نو جوانی شون هستن(14 سال پیش)، باهم راحتیم ،همیشه کنار هم و کمک حال همدیگه هستیم، خانواده ها هم میدونن، ولی اصرار داره که باید اول عاشق بشه بعد ازدواج، میگه کنار منه، چون میدونه من خیلی دوسش دارم، خلاصه بگم می تونیم زوج خوبی باشیم ولی تنها موردی که مشکل سازه همین حسی هست که زود زود ازش میگه ، میترسم هیچ وقت حسش عوض نشه ، نه به خاطر خودم نه به خاطر خودش که در جواب دوست دارم میگه ممنونم ، اخه گفتن این جمله خودش یه حس خوبی داره ، نمی خوام تا اخر عمرش از این حس محرومش کنم، خیلی نگرانشم، بنظرتون باهم ادامه بدیم ، یا اینکه نبودنه من براش بهتره؟
با سلام خدمت شما دوست عزیز
با توجه به اینکه ایشان بعد از گذشت ۱۴ یال هنوز نتوانسته اند این احساسشان را در دوره نوجوانی پذیرش کنند بهتر است به صورت حضوری با روانشناس مراجعه داشته باشند تا دلایل آن مورد بررسی قرار گیرد . در مورد شما نیز ممکن است همراهی شما بتواند در این سیر به ایشان کمک کند اما برای ورود به ازدواج و یک رابطه کاملا با فرد دیگر ایشان در اول بهتر است گذشتته خود را بپذیرند و موقعیت فعلیشان را تشخیص بدهند . در صورتی که با همین روند به زندگی مشترک وارد شوید ممکن است حتی دلسوزی های شما به حسادت و حساسیت تبدیل شود و بر رابطه مشترکتان تاثیر گذارد.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱۲۲۳۵۴۷۸۳
شاد باشید