نمیتونم عصابینتم رو کنترل کنم!

سلام به شما دوست عزیز

در این مورد با توجه به توضیحات شما نیاز است که شرایط روحی شما به کمک روانشناس بررسی شود چون این کناره گیری از خانواده و اجتماع می تواند نشان دهنده شرایط روحی شما و افکار و احساساتی باشد که تجربه می کنید.یجان خوب و بد وجود ندارد بر این اساس بعضی از هیجان ها خوشایندند و برخی نا خوشایند ، ولی بد با نا خوشایند فرق دارد . به جای آن که هیجانات را خوب یا بد بدانید ، بهتر است آن را به سازنده و مفید که جوابگوی شرایط و غیر سازنده و بی فایده صرفا در جهت اجرای برنامه خود تقسیم کنید . عصبایت از حالت های طبیعی انسان می باشد و فوایدی را به همراه دارد زیرا که به عنوان ابزار هشدار عمل می کند . عصبانیت به فرد می گوید که یک جای کار ایراد دارد و باید به چیزی در درون و در رابطه با طرف مقابل توجه شود . عصبانیتی که بر سر دیگران ریخته شود تقریبا همیشه مضر خواهد بود زیرا هدف از چنین عصبانیتی کنترل کردن ، برنده شدن و انتقام است و از طرف دیگر عصبانیتی که محترمانه و در جهت حل مشکلی ابراز شود و یا در جهت حفاظت باشد ، سازنده و مفید خواهد بود .

این عصبانیتی هم که بیان می کنید نماد بیرونی احساسات و افکار شما می باشد پس بهتر است که با شناخت بهتر خودتان در این مسیر گام بردارید چون با بهبود شرایط روحی و شناخت بهتر خودتان می توانید در مسیر تعاملی بهتری نیز احساسات خود را بیان کنید.

پس در اولین گام بهتر است به صورت حضوری به روانشناس مراجعه کنید اما در زیر یک سری توضیحات کلی نیز در مورد کنترل خشم برای شما قرار می دهم.

اولین قدم برای کنترل خشم این است که بتوانید به موقع بروز این هیجان را در خود تشخیص دهید. عصبانیت در هرکسی می‌تواند با علائم خاصی بروز کند. مدتی خود را زیرنظر بگیرید تا بفهمید زمانی که خشمگین هستید چه علائم جسمانی، شناختی و روانی را تجربه می‌کنید. هرچقدر زودتر بتوانید وقوع علائم خشم را در خود تشخیص دهید بیشتر می‌توانید آن را تحت کنترل خود در بیاورید.

دومین گام تکنیک وقفه اندازی یکی از مسیرهای کمکی می باشد. وقفه اندازی به این معناست که اندکی مکث کنید و نفس عمیقی بکشید. شاید باور نکردنی باشد اما چند ثانیه مکث می‌تواند تأثیر زیادی روی احساس شما و رفتاری که در ادامه انجام خواهید داد داشته باشد. بهتر است که مکث حداقل برای ۱۵ ثانیه طول بکشد. مسلما تصمیمی که پس از این زمان می‌گیرید با واکنش فوری شما تفاوت زیادی خواهد داشت.البته می توانید گوش دادن به موسیقی و یا پیاده روی، خوردن یک لیوان آب و هرچیزی که برای شما آرامش بخش هست را جایگزین واکنش سریع کنید.

سومین گام چیزی را که نمی‌توانید بگویید، شاید بتوانید بنویسید. به‌سرعت، احساس‌تان و اینکه چگونه می‌خواهید به آن واکنش نشان دهید را یادداشت کنید. ذهن‌تان هنگام یادداشت، آن موضوع را بررسی می‌کند و موجب آرامش‌تان می‌شود. در این حالت می‌توانید موضوعی که احساسات‌تان را برانگیخته است، دوباره ارزیابی کنید.

چهارمین گام اگر بتوانید به روش درستی احساس‌تان را بیان کنید، خوب است که بگویید چقدر عصبانی هستید. از یک دوست معتمد بخواهید که به شما در بروز واکنشی آرام کمک کند. عصبانیت‌های انفجاری هیچ مشکلی را حل نمی‌کنند، اما گفت‌وگوی مناسب و عاقلانه از اضطراب‌ و عصبانیت‌تان می‌کاهد. همچنین این روش ممکن است از مشکلات آینده پیشگیری کند. البته بهتر است این کار را در زمان مناسب قرار بدهید