نگرانی برای داشتن اولین فرزند
من 7 ماهه که به خونه ی خودم رفتم و شاغلم و برای بچه دار شدن هم هیچ عجله ای نداریم و اینکه فشارهای خانوادگی را اصلا دوست ندارم و اینکه هممه فکر میکنن اگر همون اولش نذاری بچه به دنیا بیاد دیگه هیچوقت بچه دار نمیشی . از طرفی خودم هم واقعا خودم نگران بچه هستم و هنوز نمیتونم ب خودم بقبولونم که هنوز من کاری نکردم که بخام دنبال بچه باشم همه اهالی خونه دنبال این هستن که خیلی شرمنده از وقت عادت ماهانه من بگذره و ازم میپرسن تو چرا این جوری هستی و حتما که نباید عادت بشی باید الان بچه داشتی باشی و خوشحال بشن و پز بدن که به به اینم بارداره واقعا نمیدونم چه جوری رفتار کنم و وسواس خودم را در مورد بچه از بین ببرم و کاری کنم که نه بی احترامی بشه نه چیزی واقعا تو فشار روانی زیادی قرار گرفتم
با سلام خدمت شما دوست عزیز
اینگونه صحبت ها همیشه در خانواده ها وجود دارد و مخصوصا مادر ها ی هر دو طرف منتظر امدن بچه و نگران حرف دیگران هستند اما آن چیزی که از اهمیت زیادی برخوردار است نظر شما و همسرتان و رسیدن به یک توافق برای داشتن فرزند و زمان است و هردو از نظر روحی و مالی نیز باید آمادگی پذیرش یک فرد دیگر را داشته باشید . سعی کنید در این مورد به دور از نظر دیگران و در یک محیط آرام با همسرتان در این مورد صحبت کنید و بدون توهین به فرد خاصی در مورد دیگران نیز صحبت کنید و بگذارید همسرتان به دیگران بگویند که هنوز آمادگی بچه دار شدن ندارید حتی نیاز به توضیح نیز به دیگران نمی باشد و شما می توانید تنها با یک لبخند و پاسخ انشالله در یک زمان مناسب به موضوع خاتمه دهید .
شاد باشید