سلام وقت بخیر.
من 37 سالمه و شاغل.مدتی هست دختر خانمی 30 ساله از طرف فامیل معرفی کردن و به دلیل اینکه ایشون تو شهرستان مادری هستن قرار شد مدتی تلفنی صحبت کنیم تا نسبت بهم شناخت پیدا کنیم.تو این مدت کوتاه معیارهای ایشون به گفته خودششون فقط اخلاق بود و اینکه آرامش باشه.ولی تو این مدت با اینکه سعی کردم کامل همه چیز و به ایشون بگم و کلا هیچ چیز مخفی نباشه.اوایل حرفهایی میزد که باعث دلگرمیم میشد ولی به مرور گیر دادن و کدورت ها شروع شد.نسبت به هر چیزی سریع بهم میریزن و زمانی که عصبی میشن اصلا کنترل رو رفتار و حرفهاش نداره.ولی از کوچیکترین حرف و کار من ایراد میگیره با اینکه خودم وقتی میبینم بهم ریختست پیگیر دلیلش میشم و سعی میکنم توضیح بدم یا اگر منطقی باشه اصلاحش کردم ولی هیچ تغییری نکرده.با اینکه بارها صحبت کردم که باید با هم آؤامش و درست کنیم و اجازه ندیم هر چیز کوچیکی اون آرامش و بهم بریزه ولی فایده نداشته.یک بار حضوری صحبت داشتیم که یه حرفی که پیش اومد این بود که من خیلی سال پیش تمام تلاشم و کردم تا بتونم یه خونه با وام بخرم و خدا رو شکر محله خوبیه.ولی خب اونقدر بزرگ نیست و یک خواب داره،ایشون میگفت اگر فردا بچه بیاد و خونه دو خواب نباشه کلی اعصاب خوردی و ناراحتی و عصبانیت به وجود میاره.4-5 بار توی این مدت بعد از اینکه بحثی میشد حالت قهر دیگه جواب نمیدادن و من پیگیر میشدم تا این آخرین بار که دیگه من پیگیر نشدم.من خودم عیب و ایراد دارم ولی همیشه سعی کردم بدی و ایراد خودم و متوجه بشم یا اگر کسی بهم گوشزد کرده سعی کردم درستش کنم ولی ایشون هرچی صحبت میشد باز کار خودش و انجام میداد.
یجورایی واقعا دوسش دارم ولی خب با وجود این شرایط نمیدونم چیکار کنم.از طرفی میگم شاید چون کامل روی من شناخت پیدا نکرده این رفتار و برخورد و داره از طرفی میگم خب این مدت اینهمه صحبت شد باید متوجه طرز فکر من میشد.الان که قهر کرده نه مشخص کرده که دیگه نمیخواد ادامه بده نه حرفی میزنه..من فقط منتظر شدم ببینم این بار خودش پا پیش میزاره یا نه..واقعاً نمیدونم چیکار کنم..ممنون میشم راهنماییم کنید
میبخشید که زیاد نوشتم و ممنونم ازتون که وقت میزارید و راهنماییم میکنید