باسلام و وقت بخير
من دختري هستم که تا الان با هيچ پسري ارتباط برقرار نکردم. نه اينکه کسي نباشه.بلکه خودم دوست نداشتم و از ايجاد چنين ارتباطاتي خوشم نمياد.خواستگار اي خوب هم دارم اما کلا فعلا علاقه اي به ازدواج ندارم.نه خانواده ي مذهبي اي هستيم نه خيلي ازاد.ميخوام بگم که اين عدم ارتباط با پسر تنها به دلايل عقایدی هست که دارم. اما در دوران دانشجويي از پسري خوشم اومد..رابطه مون در حد معمول سلام و عليک بوده اما خب شناختي دارم ازشون که ميدونم همون ادميه که هميشه دوست داشتم باشه.مشکلي هست اينه که من تو همون دوران دانشجويي اصلا ارتباط بيشتر يبرقرار نکردم تا ايشون چيزي متوجه بشن.ايشون هم ارتباطي بيشتر با من برقرار نکردن.
الان حدود 2سال از فارغ التحصيلي ما ميگذره و ايشون دانشجوي ارشد تهران هستن و من هم ميخوام امسال بخونم براي ارشد.فقط يکبار براي گرفتن کتابي از ايشون تلکرامي بهشون پيام دادم و ايشون هم از طريق برادر کوچکترشون کتاب رو به دستم رسوندن چون خودشون تهران بودن.من الان 4 الی 5 ساله که علاقه مند بهشونم بدون اينکه چيزي بدونن و اين شرايط واقعا اذيتم ميکنه.دوست دارم يه جوري بهشون بگم,حتي اگر ايشون مخالف اين رابطه و ازدواج باشن من هيچوقت شکست عاطفي نميخورم.چون حق ميدم اون شخص هم علايق و انتخاب هاي خودشو داشته باشه. اما از اينکه من انقدر بهشون علاقه مندم و حتي موقعيت هاي خوب رو رد ميکنم اما ايشون هييييچ خبري از اين علاقه ندارن , اين مورد اذيتم ميکنه.از شما کمک ميخوام که چطور بهشون بگم ؟ هيچ ادم واسطه اي اين وسط وجود نداره که بتونم بگم.پس بايد خودم بگم اما نميدونم چجوري ؟ تو تلگرام؟ اينستاگرام؟ به صورت يه ادم ناشناس اول بگم يا با هويت واقعيم ؟
خواهش ميکنم ازتون کمکم کنيد.ديگه براي همه سواله چرا من موقعيت هاي خوبمو که ارزوي خيلي از دختراست به راحتي رد ميکنم.
شايد اگر منم مثل دخترايي بودم که خيلي راحت با هر پسري دوست ميشن و بگو بخند راه ميندازن منم الان اين علاقه رو 4 سال پنهان نميکردم.غرورم اجازه نمیده که مستقیم بیان کنم اما اگر هر راهنمایی ای شما بکنید من انجام میدم.
پيشاپيش ممنونم از راهنمايي هاي ارزندتون.