با سلام
بنده 41 سال دارم. 16 سال است ازدواج کرده ام. آشنایی من با همسرم در حد یک ملاقات یک ساعته بیشتر نبوده است. تا کنون بچه دار نشده ایم. تمام مراکز پیشرفته پزشکی مراجعه کردیم. چندین بار ivf انجام شده است.
متاسفانه نتیجه نگرفتیم. خانواده من بسیار علاقه مند به بچه دارشدن من هستند. اخیرا با همسرم و خانواده همسرم صحبت کردم که اجازه بدند من همسر دیگری انتخاب کنم. اما همسرم به هیچ وجه راضی به زندگی با هوو نیست به من میگه حق و حقوم رو بده طلاق می گیرم.
ترس از طلاق و عواقب بد آن من را وسواس کرده که نتونم تصمیم درست بگیرم. پیش مشاور هم رفتیم اونا پیشنهاد آوردن بچه از شیرخوارگاه دادند. اما من به شدت مخالفم. از طرفی هم به شدت نگران افزایش سن خود هستم.
لطفا راهنمایی بفرمایید معقولانه ترین کار برای من چی هست.
با سپاس
نمایش نظرها (1)
با سلام خدمت شما
شما یک زندگی 16 ساله دارید و نشان دهنده رابطه خوب شما باهم است.به راه های دیگر فکر کنید آیا امکان استفاده از رحم اجاره ای برای شما می باشد.در ادامه مقاله ای در مورد رحم اجاره برایتان آورده می شود. چنانچه نیاز به راهنمایی بیشتر دارید روانشناسان کانون مشاوران ایران می توانند 22354282کمکتان کننداازدواج و تشکیل خانواده یکی از دغدغه های اصلی و اولیه بشر بوده است. فرزنددار شدن نیازی است که بشر همواره آن را احساس کرده است و عدم باروری همواره برای بسیاری از خانواده ها مشکل ساز شده است.
امروزه با پیشرفت و رشد صورت گرفته در جوامع انسانی کمتر شاهد از هم پاچیدن کانون گرم خانواده ها به دلیل عدم داشتن توانایی در باروری هستیم و راه های بسیاری برای حل این مشکل به کمک خانواده ها آمده اند.
اما نباید از یاد برد که ناباروری مشکلی است که به خودی خود از بین نرفته و بسیاری از زوج ها در سراسر جهان از این مشکل رنج می برند. روش های مختلفی برای درمان ناباروری وجود دارد اما یکی از تازه ترین روش های استفاده از رحم اجاره ای است.
استفاده از این روش در طی چند سال اخیر در ایران توسعه پیدا کرده است. قانون اهدای جنین یا اهدای گامت به زن و شوهر نابارور در ۲۰ تیر ۱۳۸۲ در مجلس به تصویب رسید.
زماني كه يكي از دو طرف زوجين دچار مشكل باشد، ابتدا هر يك از آنان را كه عامل اصلي ناباروري است تحت درمان قرار مي دهند و سپس بعد از لقاح مصنوعي در آزمايشگاه و پس از گذشت سه روز، درست زماني كه جنين 6 تا 8 سلولي است آن را در رحم مادر اجاره اي مي گذارند كه به او "مادر اجاره اي " يا "مادر ميانجي" مي گويند . او فردي است كه نه ماه تمام در وجود خود از كودكي نگهداري مي كند كه فرزند خودش نيست .
به زبان دیگر می توان گفت٬ استفاده از این روش قراردادی است که به موجب آن یک زن (مادر جانشین) در مقابل یک زوج ازدواج کرده (والدین حکمی) موافقت می کند که جنینی را برای آن ها تا زمان تولد٬ حمل کند و بعد از تولد بچه را به زوج تسلیم کند.
دلایلی که منجر به استفاده از این روش می شود، عبارتند از:
عدم وجود رحم در زن ، چه این نقص مادرزادی بوده و چه ثانویه و به دلیل بیماری باشد،ابتلای زن به بیماری هایی از قبیل سرطان یا بیماری های قلبی که بارداری زن را با خطر مواجه می سازد، ابتلای زوج به سقط های مکررکه منجر به ناباروری و توقف خود به خودی حاملگی گردیده است، عدم موفقیت در تکرار درمان ناباروری به روش لقاح خارج رحمی. در این حالت به دلایل ناشناخته رحم توانایی باروری یا حفظ و نگهداری جنین را تا پایان دوران حاملگی نخواهد داشت.
انواع روش های بکارگیری رحم اجاره ای:
1)رحم جایگزینی جزئی(نسبی) که در این حالت کودک با مادر ارتباط ژنتیکی پیدا می کند.
2)رحم جایگزین کامل که هیچ ارتباط ژنتیکی میان مادر و کودک وجود ندارد.
اولین نوزاد با استفاده این روش در آمریکا متولد شد و از اینرو این کشور از پیشگامان وضع قانون در جایگزینی رحمی است که با وجود وضع قوانین مدون از سال 1983 ، همواره با اختلاف نظر هایی درباره ی صدور یا عدم صدور جواز این روند مواجه گشته است. تقریبا در نیمی از ایالات متحده ی امریکا قوانین مدونی جهت جایگزینی رحمی وجود دارد، به خصوص در ایالات کلمبیا، که معتقد به عقد قراردادی رسمی و قانونی است و هر گونه توافق شفاهی یا کتبی خارج از مجاری قانونی را، موجب مجازات میداند.
در کشور ایران نیز هنوز قوانین مدونی در این زمینه وجود ندارد اگرچه از نظر فقهی نیز مردود نشده است. یکی از مسائل مهم در این زمینه اختلاف نظر بر سر این موضوع است که ایا مادر حکمی مادر طفل است یا مادر اجاره ای؟ به نظر مشهور فقها ، مادر اصلی زن صاحب تخمک است، زیرا تخمک وی عامل اصلی ایجاد کودک بوده است و نقش اصلی را در تولد کودک ایفا میکند. موافقان ای نظریه نیز عبارتند از : امام خمینی (ره)، ایت اله صانعی و.... که مادر صاحب رحم را نیز در حکم مادر رضاعی دانسته و بین انها محرمیت و حرمت نکاح برقرار می دانند ، اما وجود رابطه توارث را منتفی می دانند.
ویژگی های زوج اهدای جنین:
این زوج باید از نظر جسمی و روحی سالم باشند، از نظر بیماری هایی چون ایدز و هپاتیت به دقت بررسی شوند.
زوج نباید از طرف فرد داوطلب احساس خطر کنند زیرا احتمال صدمه رسیدن به افراد درگیر ماجرا بیشتر می شود.
زوج اهدا کننده یا بهتر بگوییم پدرو مادر آینده باید افرادی قابل اطمینان و مقبول باشند و بتوانند محبت فرد داوطلب را جلب کنند٬ چرا که روند طولانی و ناگوار جنین حاملگی وی نیاز به احساس راحتی دو جانبه دارد.
ویژگی های فرد داوطلب رحم جایگزین:
فرد داوطلب نیز باید از برخی ظرایط برخوردار باشد. وی باید از نظر جسمی سالم باشد. بارداری برای او خطری به همراه نداشته باشد و حداقل یک بار دوران بارداری را تا پایان طی کرده باشد.
او از نظر بیماری هایی چون هپاتیت و ایدز به دقت بررسی شود. در مصرف دارو احتیاط کند و از نظر فشارخون و بیماری سرخچه کنترل شود.
فرد داوطلب باید حداقل یک بچه به دنیا آورده باشد و سرپرست او محسوب شود، از نظر روحی به رشد و بلوغ رسیده باشد .خانواده این فرد رضایت داشته باشند، دارای مشکلات مالی نباشد (زیرا شرایط عاطفی مناسبی برای رشد کودک فراهم نخواهد شد)، احساس نکند قربانی شده است.