سلام. وقت بخیر. پسری هستم ۲۵ ساله. یکسالی هست که دختری زیر نظر دارم و تو این مدت به یقین رسیدم که گزینه ایده آلی برای من به شمار میره و تقریبا تمام معیارهای منو داره همین باعث شد تا بالاخره جرات پیدا کنم و پیشنهاد ازدواج با خودش مطرح کنم. ایشون هم خداروشکر بار اول پذیرفتن و گفتن که مادرشون هم با خودشون همنظرن با توجه به شناخت نسبی که داشتن. اما مشکل اصلی پدر ایشون هست که با اصل ازدواج مشکل داره و تا پایان دوره تحصیل(تا ۵ سال بعد پایان دوره عمومی پزشکی ) حتی اجازه خواستگاری هم نمیدن. پدرش به معنای واقعی کلمه دیکتاتور وسنتی هستن و حرف حرف خودشه فقط . از هر راهی و بوسیله هر واسطه هم حرفشون تغییر نکرده. من واقعا بهش علاقه دارم و خودش بهم گفته که علاقه تو یکطرفه نیس. اما تا زمان رضایت پدرم باید صبر کنی. تازه بعد ۵ سال هم تضمینی وجود نداره پدرم تو تو رو بپسنده. الآن واقعا بلا تکلیفم .لطفا راهنمایی بفرمایید آیا عقلانی هست برای دختری که بهش علاقه دارم و اونم منو دوس داره صبر کنم یا نه پا رو دلم بذارم و فراموشش کنم؟