اضطراب

با سلام خدمت شما
دوست عزیز احساس نگرانی شما در مورد مادرتان کاملا قابل درک است.
واقعیت این است که با به وجود آمدن اینگونه بحرانها و در شرایطی که سلامت افراد تهدید می شود و افراد سطح بالایی از اضطراب را تجربه می کنند، هر کسی به شیوه متفاوتی با اضطرابش روبرو می شود.
برخی بیش از حد رعایت می کنند، به خصوص آنهایی که از قبل زمینه رفتارهای وسواس گونه داشته اند و برخی برعکس ممکن است کاملا آن را انکار کنند و اصلا هم نکات لازم را رعایت نکنند.
ظاهرا مادر شما جزو دسته اول است که به دلیل ایجاد اختلال و محدودیت برای خودش یا سایر اعضای خانواده احتمالا نیازمند درمان و دریافت مداخلات تخصصی هستند.
بهتر است سعی نکنید او را نصیحت کنید و یا قضاوت و غر زدن و جر وبحث همگی بی فایده هستند.
بهتر است با او صحبت کنید که او را درک می کنید و می دانید که نگران سلامت اعضای خانواده است اما به دلیل طولانی شدن این بحران به هرحال افراد باید به فعالیتهای روزانه و مورد نیازشان مانند شغلشان بازگردند که البته با رعایت نکات ایمنی و بهداشتی خواهد بود.
اینکه کسی را نمیشود مجبور به انجام کاری کرد و همانطور که شما نمی وانید ایشان را مجبور کنید به شیوه دیگری رفتار کند او هم نمی تواند دیگران را مجبور کند مطابق میل وخواسته و به شیوه ای که او درست می داند رفتار کند و پس از مدتی که ببیند بی فایده است ممکن است دست از رفتارهای کنترلگرانه اش بردارد.
اگر هم توانستید به ایشان پیشنهاد دریافت کمک حرفه ای بدهید تا از میزان اضظرابشان کاسته شود و یا بتوانند آن را به شیوه موثرتری مدیریت کنند به گونه ای که برای خودشان و اطرافینشان أسیب زا و دردسر آفرین نشوند.