8
ترس از آینده
سلام من 19 سالمه از یه دختری خوشم میاد و اونم منو خیلی دوست داره و اینکه خانواده هامونم در جریان هستن و خیلی روش کار کردیم تا راضیشون کنیم.خب خودش که با شرایط من کاملا کنار اومده.اما واقعا نیاز دارم یه راهنمایی کنید منو.چون وضعیت مالی من خوب نیست و روی خانوادم هم نمیشه حساب کرد و خودم باید همه چیزمو جور کنم.خانوادش به من پنج سال وقت دادن و من میخوام بدونم توی پنج سال میشه از صفر شروع کرد و سر پنج سال حد اقل امکانات و شرایط لازم رو فراهم کرد یا خیر؟من هم شاغل هستم و هم دانشگاه دولتی در میخونم.
با سلام خدمت شما دوست عزیز
خب این فرصت مناسبی برای هردوی شما می باشد و در این زمان هم می توانید از نظر رشدی در شرایط سنی بهتری قرار بگیرید هم اینکه از نظر اقتصادی و اجتماعی در جایگاه بهتری قرار بگیرید تا بتوانید هردوی شما برای آینده و تصمیم گیری در مورد زندگی مشترک در زمان مناسب تری تصمیم گیری داشته باشید .
یعنی شما میگید من اگه توی این پنج سال تلاشمو بکنم امیدی هست؟ینی وقت مناسبیه برای فراهم کردن حد اقل های زندگی؟چون هیچ جوره نمیتونم روی کمک کسی حساب کنم فقط خودمم و خودش.
پسر خاله من هم متولد هفتاد و شش هست و اونم هیچ پشتوانه ای نداره چون پدرش فوت کرده و هیچی هم نداشت،اما شروع کرده و مطمئنم با پشت کارش موفق میشه،الان عقد کرده و خیلی هم رازيه
اگه ممکنه بیش تر توضیح بدید.چون من نگفتم پنج سال وقت دادن که بعدش عقد کنیم.میگم قراره عقد کنیم و بعدش پنج سال زمان دارم.در مورد این زمان طولانی باید بگم که جزء شرایط اوناست و من قبول کردم.حالا میخوام توی این فرصت پیش اومده تمام تلاشمو بکنم.و میگم با توجه به این مشکلات و تورم و … ممکنه توی پنج سال حد اقل ها رو فراهم کرد؟من کاملا دارم از صفر شروع میکنم و باید خودم کارمو راه بندازم
سلام خسته نباشید دختر ۱۷ ساله هستم محصلم من در یک سایت درسی با شخصی اشنا شدم و به مدت الان مرداد ماه تمام شود ۶ ناه باهم هستیم اون شهر دیگه منم شهر دیگه به هم علاقه داریم واینکه وابسته افراطی نداریم کاملا عاقلانه و منطقی باهم داریم پیش میریم اون پسر به خاطر من از شهرش بلند شد اومد با خانواده من صحبت کرد ولی من به خاطر شرایط پدر ومادرم تصمیمات زندگی دست خودمون نیست یعنی دخالت توش زیاده و من دوست دارم اینده با شخص مقابلم ازدواج کنم اما درموردش هنوز به خانوادم نتونستم بگم که من درسم میخونم دانشگاه قبول شدم بزارن فعلا نامزد کنیم این نشلن دهنده ضعف من هستش؟ و اینکه ایا منطق رو چطور به خانوادم یاد بدم که نظرشون راجب این چیزا عوض بشه
با سلام خدمت شما دوست عزیز
در این مورد دقت کنید این آشنایی از طریق فضای مجازی می باشد و آشنایی از طریق فضای مجازی یک آشنایی ناقص می باشد و برای تصمیم گیری در مورد موضوع مهمی چون ازدواج کافی نمی باشد.
۱٫ این آقا چند سال دارند؟
۲٫ ایشان به ملاقات پدر و مادرتان آمدند و چه موضوعی را بیان کردند؟
۳٫معیارهای شما برای انتخاب این آقا چیست؟
۴٫ دیدگاه پدر و مادرتان در این مورد چیست؟
اگه ممکنه بیش تر توضیح بدید.چون من نگفتم پنج سال وقت دادن که بعدش عقد کنیم.میگم قراره عقد کنیم و بعدش پنج سال زمان دارم.در مورد این زمان طولانی باید بگم که جزء شرایط اوناست و من قبول کردم.حالا میخوام توی این فرصت پیش اومده تمام تلاشمو بکنم.و میگم با توجه به این مشکلات و تورم و … ممکنه توی پنج سال حد اقل ها رو فراهم کرد؟من کاملا دارم از صفر شروع میکنم و باید خودم کارمو راه بندازم
دقت کنید که پنج سال عقد بودن می تواند برای هردوی شما شرایط سختی را ایجاد کند و بهتر است سعی کنید که به این موضوعات نیز توجه کنید اما از نظر مالی می توانید با تلاش شرایط بهتری را ایجاد کند تا بتوانید یک سری حداقل ها را برای ششروع زندگی مشترک ایجاد کنید و شرایط بهتری داشته باشید .