سلام حالتون خوبه ؟ میخوام ازتون راهنمایی بگیرم.
داستان رو خلاصه میخوام توضیح بدم نمیخوام خیلی طولانی و خسته کننده بشه. خب من ترم دو روانشناسی دانشگاه آزاد هستم از یه دختری که اونم ترم دو روانشناسی هست خوشم میاد همکلاسی هستیم.دی پارسال بود که چون من به کسی تقلب نمی دادم توی گروه تلگرام کلاسی من رو پیدا کرد میگفت چرا تقلب نمیرسونی؟ از اون موقع دوستی ما شروع شد و همدیگه رو شناختیم. توی تلگرام زیاد صحبت میکنیم در مورد همه چی صحبت میکنیم. شماره همدیگه رو هم داریم.اما از دوستی ما هر چی گذشت من احساس میکردم که بیشتر ازش خوشم میاد. اون من رو به عنوان دوست صمیمی میدونه ولی من اون رو فراتر از دوست صمیمی میبینم . الان سوال اصلی اینجاست : بهش بگم دوستش دارم یا نگم؟ اگه بگم میترسم یکدفعه قاطی کنه و رفتارش با من عوض شه یا دوستی ما تموم بشه،میخوام بهش نگم میبینیم به من داره فشار میاد. نمیدونم چکار کنم یعنی فراموشش کنم ؟
من آدم خجالتی هستم ولی رُکم یعنی احساساتم رو به طرف مقابل میگم به خوبی نه به بدی. اگه میشه راهنمایی کنید. مرسی
نمایش نظرها (5)
سلام به شما دوست عزیز
احساسات شما قابل احترام می باشد اما در این مسیر نیاز است در کنار احساساتی که دارید سعی کنید که هدف و شرایط خودتان را نیز مد نظر قرار بدهید در این مسیر بعد از مشخص کردن این دو مورد می توانید در شرایط بهتری تصمیم گیری کنید و به فرد مقابلتان نیز اطلاعات لازم را بدهید تا بتواند در این مسیر تصمیم گیری کند .
اینگونه روابط طولانی مدت می تواند باعث ایجاد وابستگی زیاد شود پس بهتر است هدف هریک از شما از این رابطه مشخص شود تا از خیالپردازی و بزرگنمایی این روابط خوداری کنید.
شما نیاز است که براساس شرایط خودتان در این مورد تصمیم گیری کنید و به این خانم نیز فرصت فکر در مورد پیشنهاد و هدف و مسیرتان را بدهید تا ایشان نیز بتوانند با بررسی افکار و احساساتی که نسبت به شما دارند و هدفی که دارند در این مسیر تصمیم گیری کنند.
بله صحبت های شما رو متوجه شدم
اما هنوز هم میترسم احساساتم رو بهش بگم
سعی میکنم ازش دوری کنم
ولی اون به جاش به من نزدیک میشه
نمیدونم چکار کنم ؟
با سلام خدمت شما
دوست عزیز احساسات شما در این زمینه کاملا قابل درک است و همچنین نگرانی که درباره نحوه واکنش ایشان دارید.
اما واقعیت را نمی توانید انکار کنید و به هر حال باید با در نظر گرفتن تمام احتمالات تصمیم گیری کنید.
باید با خودتان اول تکلیفتان را معلوم کنید و ببینید که واقعا چه می خواهید؟ و اگر خواهان رابطه جدی تر با ایشان هستید به نظر می رسد بهترین راه این باشد که این موضوع را با ایشان در میان بگذارید.
و اگر همچین احتمالی با شناختی که از ایشان به دست آورده اید وجود دارد، به هرحال چاره ای جز روبرو شدن با پیامد احتمالی این انتخابتان هم نیست.
در کل توصیه می شود که افراد در مسیر خواسته ها و آن چه واقعا به دست آوردنش برایشان مهم است اقدام کنند و نه بر اساس ترس ها و نگرانی هایی که دارند از خواسته هایشان اجتناب کنند.
درباره این که چه مدت هست که یکدیگر را می شناسید توضیح دقیقی ندادید اما می توانید صبر کنید تا شناخت بیشتری از ایشان پیدا کنید و بعد با آشنایی بیشتری و اطلاعات بیشتر درباره چگونگی رفتار و مطرح کردنتان در این زمینه اقدام کنید.
در هر صورت برخی از موارد جزو پیامدهای طبیعی یک انتخاب یا تصمیم محسوب می شوند و کاملا اجتناب ناپذیر هستند و فقط باید آن را بپذیرید و با آن روبرو شوید.
حدود یک سال همدیگه رو میشناسیم
بله صحبت های شما رو متوجه شدم
اما هنوز هم میترسم احساساتم رو بهش بگم
سعی میکنم ازش دوری کنم
ولی اون به جاش به من نزدیک میشه
نمیدونم چکار کنم ؟