در مرز طلاقم
سلامو. عرض ادب من ی دختر نوزده ساله و.نامزدمم بیست و. پنج سالشه
مومنه و اهل کاره اما از نظر اخلاق صفره صفره، زود عصبی میشه و کنترل خشم نداره زود رنجه و هرکی ی چی بش بگه منظور طرف مقابلو اشتباه تحویل میگیره و فک میکنه کسی هدفش از حرفی توهین ب اونه براهمون با تندی و بی احترامی و با عصبانیتو اخم طرف مقابلو میده انگاری با کسی دعوا داره، لجبازو ی دندس و بایذ حرف حرف خودش باشه، خیلی تندو عصبی حرف میزنه و اصلا زبون نرمو مهربونی نذاره و کاملا بی ادبه و کارای بدی تو. جمغ میکنه مثلا میبینی یهو دراز کشید پیش مهمونا یا با لحن تندی میگه نون سفره کو، حرفاشم خیلی بی ادبه و حتی فشم میده، کلا خیلی زبون تلخی داره و با همه دعوا داره و ی جوری قیافه میگیره که انگاری دعوا تاره لا همه، ما ی سالو شش ماهه نامزدیم و فعلا وضعیت مالیمون عالی نیس که عروسی کنیم تو این مدت نامزدی هم همش دعوا داشتیم و بازم داریم اصلا حرف همو نمیفهمیم همش باهم درگیری داریم و همسرمم اصلا برام محبت کلامی نداره و برام عاشقانه رفتار نمسکنه و خیلی رفتار بی تفاوتی داره اما میگه دوست دارم اما من باورم نمیشه میخواستم بدونم من طلاق بکیرم خوبه یا مشکلاتم قابل حله؟
سلام به شما دوست عزیز
قابل درک هست که این شرایط برایت با فشار روحی زیادی همراه شده است و ایشان از نظر عاطفی به توقعات شما پاسخ داده نمی شود و در کنار اینکه این مسیر تعاملی باعث ایجاد بحث و مشکلات بیشتری می شود .
در این مسیر بهتر است در همین دوران نامزدی به این شناختی که دارید بیشتر توجه کنید و باهم حتما برای زوج درمانی اقدام کنید چون با ازدواج کردن به تنهایی سبک شخصیتی و رفتاری ایشان تغییر نمی کند پس بهتر است در همین دوران بررسی و درمان صورت گیرد تا بتوانید در مسیر رشدی بهتری به این رابطه ادامه بدهید .