رابطه جنسی قبل از ازدواج ، ازدواج
سلام ، من به این امید براتون مینویسم که انشالله جوابمو بدید.من با یه پسری که فامیل دورمونه ۳ ساله دوستیم ، صحبت کردیم اوایل دوستی و من گفتم فقط برای ازدواج باهات دوست میشم ، چون واقعا میخواستمش خودمم.اونم قبول کرد.خلاصه ما تو این سه سال رابطه هم داشتیم ولی فقط از پشت ،اما الان از لحن حرفاش میترسم که یهو منو ول کنه ، البته خیلی هم کادو میگیره برام هرجا میره خبر میده سوپرایزم میکنه ، بحثمون بشه عصبانی نمیشه و سعی میکنه آرومم کنه ،…. ، اما میگه زن و شوهر بودن خوب نیست و خرجی داره و دغدغه اقتصادی و این چیزارو داره ولی رابطه دوستی این حرفا توش نیست ، راحت میری سکس میکنی راحت سفر میری….
به خدا میترسم که ولم کنه و یا رابطمون به ازدواج ختم نشه ، یه خدا خیلی دوسش دارم خیلی گفتم بیا زودتر ازدواج کنیم ولی میگه هنوز حقوقی ندارم و دستم به خرج زندگی نمیرسه و صبر کن.
من میترسم از آیندمون ، بلفرض ازدواج کنیم بعد براش عادی میشم و یهو میره رو سرم هوو میاره ، توروخدا یه راهنمایی درست حسابی بکنید منو ، ما همو دوست داریم ولی فقط طرز تفکر پسره فرق داره با من و فقط فکر سکس و سفر های مجردیشه ، هردومون هم ۲۴ سالمونه…
بگید چی بگم بگید چیکار کنم ، به خدا باهاش حرف زدم که طرز تفکرت درست نیست ولی میگه نگران نباش ما ازدواج میکنیم…..
سلام به شما دوست عزیز
احساساتی که نسبت بهم دارید قابل احترام هست اما اینکه شما تنها بیان کردید هدفتان ازدواج هست اما به شرایط این اقا و نوع شرایط اجتماعی و اقتصادی و نوع ارتباطی که از شما می خواهد و دیدگاهایی که به زندگی مشترک دارد توجه نکنید خود را در معرض اسیب بیشتر قرار دهید .
دقت کنید که اگر شما رد رابطه دوستی مانند یک زن متاهل رفتار کنید یعنی با ایشان سفر بودید، رابطه جنسی داشته باشید و.. خب این رابطه با ازدواج تفاوت زیادی ندراد و نیازی نیست فرد برای بدست اوردن شما تلاشی کند .
در این مسیر سه سال رابطه زمان کافی می باشد برای شناخت و رسمی کردن رابطه پس بهتر است که در همین زمان در احترام به ایشان و احساساتی که دارید از ایشان بخواهید که مسیر مد نظرشان را توضیح بدهید و شما نیز دیدگاه و مسیر خودتان را مشخص کنید تا بتوانید تصمیم گیری بهتری داشته باشید .
سلام اگه جواب سوال من هم بدین ممنون میشم. من دختر. هستم متولد ۷۰ و مجرد هستم. خانواده مذهبی دارم و تنها دختر خانواده هستم که مجردم و اصلا از اینکه تا این سن ازدواج نکردم پشیمون نیستم. و الان هم بخاطر یه سری مسایل تصمیم گرفتم که هرگز ازدواج نکنم. بخصوص بخاطر اینکه باید بچه دار شد. من مشکلم اینه که شدیدا نیتز جنسی دارم و متاسفانه بدون اینکه خودم متوجه بشم چه کاری میکنم دچار خودارضایی بودم. و الان به شدت تحت فشار هستم و از نظر روحی حال مساعدی ندارم و دچار افسردگی شدم چون نه شغل مناسبی دارم با وجود تحصیلات عالیه و نه وضع مالی مناسبی و حتی نه تفریحی و این باعث شده این نیاز برای من پررنگ تر بشه. از طرفی بخاطر عقایدم و اینکه حاضر نیستم مثل بقیهبه رابطه دوستی تن بدم چون میدونم چه عواقبی داره. و الان نمیدونم باید چیکار کنم از طرفی شخصی اصرار به رابطه دوستی داره و حتی از من خواسته که بخاطر راحت بودن من محرمیت خونده بشه اما من باز هم میدونم کار دذستی نیست و این مسئله ممکنه مشکلاتی برای من به دنبال داشته باشه. از شما میخام به مم راهکاری بدین که اگه همچین رابطه ای رو بخام قبول کنم چه شرط و شروط یا صحبت و اقدامی داشته باشم که اسیب نبینم. و ایا شما همچین رابطه ای رو توصیه میکنید چون تنها راه ممکن برای من هست. متشکرم.
سلام به شما دوست عزیز
داشتن نیاز جنسی در هر انسانی نشان از سلامت او دارد و اصلا چیز بدی نیست اما در این مسیر نیاز است که شما به مسیری که برای رفع این نیاز مد نظر دارید توجه کنید چون در هرصورت اینگونه روابط می تواند از نظر اجتماعی و خانوادگی و حتی وابستگی هایی که ایجاد می کند برای شما با مشکلات زیادی همراه شود در کنار اینکه صیغه خواندن شرایط خاص خود را دارد و شما به عنوان یک دختر باکره و مجدد نیاز به اجازه پدر در این مسیر دارید پس بهتر است که به این مسائل دقت کنید .
اینکه ازدواج برای شما چه معنایی دارد و چه چیزی باعث می شود که در این مسیر پیش نروید نیاز به بررسی دقیق دارد و می توانید در مسیر شما تاثیر زیادی داشته باشد .
در کنار اینکه توجه کنید که شما بیان می کنید (ن نه شغل مناسبی دارم با وجود تحصیلات عالیه و نه وضع مالی مناسبی و حتی نه تفریحی و این باعث شده) این یعنی که زندگی روزانه شما بدون برنامه و هدف گذاری طی می شود و خب این باعث می شود که تمرکز شما بر مسائل جنسی و حتی عوالم تحریک زا بیشتر شود پس بهتر است که در این مسیر برای زندگی روازنه خود برنامه ریزی داشته باشید و سعی کنید که هدف و مسیر و مهارت های جدید را که علاقه دارید تجربه کنید این کار هم به بهبود شرایط روحی شما کمک می کند هم باعث ایجاد تعامل با افراد بیشتری برای شما ایجادمی کند در کنار اینکه از تمرکز شما بر یک نیاز معمول کاسته می شود و شما در یک حد طبیعی آن را تجربه می کنید که باعث تصمیم گیری هیجانی و آسیب به خودتان نمی شود .
در کنار اینکه بهتر است حتما با روانشناس شرایط روحی و تفکرات و مسیرهایتان را به صورت دقیق تر در تعامل مستقیم بررسی کنید.