نمایش نظرها (8)

• وقتی نمیتونید ازش دست بکشید پس باید تمام این اخلاق و رفتارشم امروز و در آینده تحمل کنید ... متاسفانه افرادی به سن شما چون به بلوغ عاطفی نرسیدن شدیدا تحت تاثیر احساسات قرار دارند... سن بلوغ عاطفی بین 21 تا 25 سالگی اتفاق میفته و شما در اون سالها تصورتون با امروز بسیار فرق خواهد داشت

  • خب من همه اینارو دارم تحمل میکنم بعد از یک ماه خواستم ببینم راه حلی وجود نداره که عین قبل شه

    • دوست عزیز تا وقتی کسی نخواد تغییر کنه هیچ کاری از دست هیچ متخصصی ساخته نیست ... پس در این مورد بیشتر فکر کنید
      ممکنه این رفتارو برای دور کردن شما و یا تمام کردن رابطه عاطفی انجام میده ... پس لازمه با ایشون صحبت کنید و یا یک قرار مشاوره دو نفره رو بذارید تا بتونید به نتیجه برسید

    • نه
      تا خودش نخواد نمیشه
      اگرم بشه ارزش نداره که هر آن ممکنه دوباره رفتارش عوض شه
      تو نمیتونی کاری کنی
      هیچ وقت خودتو زورکی به کسی تحمیل نکن
      برای خودت شخصیت قائل باش
      تو باید خواسته شی

• سلام...ببینید شما الان در سنی هستید که تحت تاثیر احساسات هستید،اگر ازدوتج کنید،وقتی سنتون بیشتر میشه و بزرگتر میشید، اون زمان عقل فرمانروایی میکنه و اگر این رفتارهاش ادامه داشته باشه شما بهش سرد میشید و در زندگیتون ارامشی ندارید و در نهایت طلاق...
  زندگی خودتون رو خراب نکنید.شما الان میگید میتونید فراموشش کنید...ولی در اینده به خودتون بد و بیراه میگید که چرا ان اشتباه رو مرتکب شدید...و بزرگتر اینکه اصلا چرا وارد چنین روابطی شدید و بدون توجه به عقل بر پایه ی احساسات تصمیم گرفتید..
  قطعا فراموشی سخته و به قول شما غیر ممکن.ولی ممکنه فقط اراده میخواد.برای خوشبختی خودتون هم که شده هر جوری شده فراموشش کنید.برای کمک گرفتن برای فراموش کردن به مشاور برید و راه کل بگیرید.
  اون فرد عشقش مثل اول به شما بر نمیگرده...مطمئن باشید.پس زندگی خودتون رو خراب نکنید.وقتی میدونید ته تهش به احتمال 90 درصد طلاقه...چرا به فکر برگشت و ازدواج باهاشیذ!!! این رابطه رو تموم کنید و وارد رابطه ی جدید نشید.اینو بدونید پسری که میاد با شما دوست میشه، با هر دختر دیگه ای هم میره...چطور میتونید باهاش زندگی کنید...درگیر کردن خودتون در این مسائل عاطفی فقط ارامشتونو میگیره که همین الان خودتون بهتر از هر کس دیگه ای میدونید چی میگم.تمومش کنید...حداقل برای خوشبختی و ارمش خودتان.یا زهرا...

• سلام دختری هستم ۱۹ ساله ک با پسری ۲۶ ساله آشنا شدم با اینکه هیچ اعتمادی نمیشه کرد اما بنظر پسر بدی نمیاد خیلی اصرار ب ادامه رابطه داره و منم هیچ حسی ندارم ب ایشون از طرفی احساس میکنم بودنش خوبه اما تحصیلاتش ب دلم نیست و کارش هم با پدرش هست میگه حقو حقوقش رو داره اما خانواده مخالفن با همه این چیزا گفتم ک درسشو ادامه بده موندم چیکار کنم بنظر خودم ک شرایطش بد نیس اما قدش هم برام مشکل شده در ضمن قبلا هم ی آشنایی از طریق دوست مشترک پسر داشتیم

• من با پسری دوست شدم که 9 سال تفاوت سنی داشتیم و داداش یکی از دوستای دوران بچگیم بود واقعا همه چیز خوب بود رابطمون عالی بود هیچی ازش پنهون نداشتم باهم خیلی خوب بودیم حتی رمز اینستاشم داشتم و اونم همینطور هروقت دوست داشتیم همو چک میکردیم اما بنا به دلایلی دوستیمون فقط از پشت تلفن و دنیای مجازی بود گاهی بیرون میدیدمش اما از دور !! قرار بود بعد کنکورم خانواده ها مونوباهم اشنا کنیم تقریبا یکسال و نیم باهم بودیم حتی اسم بچه هم انتخاب کرده بودیم تا اینکه فهمیدم بجز شماره و تلی ک داشت دوتا شماره و دوتا تل دیگه هم داره اول ک گفتم انکار کرد اما بعدش گف اره سه تا تل ک نه 100 تا دارم با یه دخترم نه با 1000 نفرم خیلی عصبی بود منم گفتم ک میخوام برم اونم گف تو که میگی من این همه بدم پس برو منم کات کردمو رفتم از 18 تیر کات کردیم حدود 4ماه هست ک کات کردیم توی این بازه زمانی دوبار اون پی ام داد و یه بار من ولی خیلی سرد فقط میخواست دانشگاه و رشته ای ک قبول شدمو بدونه پستای اینستاش از روزی ک کات کردیم خیلی غمگین شده اصن کلا فرق کرده عکسای پروفایل مشکی و غمگینه ماه قبل دوستمو برای چک کردنش فرستادم کاملا پا داد نه اینکه شماره یا ایدی بده نه فقط تواینستا باهاش حرف زد و از نقاشیا و گیتار زدنش برای دوستم فرستاد....... بنظرتون رابطمون تموم شده؟ من خیلی دوسش دارم چیکار کنم به رابطه قبلی برگردیم و اشتی کنیم؟

  • تفاوت سن مرد با زن: کارشناسان فیزیولوژیک معتقدند که رشد دختران بیشتر از رشد پسران است لذا یک دختر ۱۴ ساله خیلی از مسائل را درک می کند و خیلی از واژه های اخلاقی ، اجتماعی و انسانی را می فهمد . در مقابل یک پسر ۱۴ ساله خیلی عقب تر است از نظر جسمی هم همینطور است . دخترها زود تر از پسرها رشد می کنند . بخاطر همین مطلب اسلام بلوغ تکلیفی را برای دختران ۹ سال و برای پسران ۱۵ سال تمام ذکر کرده است . پس می توان نتیجه گرفت که دختران زود تر از پسران به بلوغ جسمی ، جنسی ، عقلی ، اجتماعی ، و تکلیفی می رسد .

    
    در ازدواج هم بهتر است این موضوع رعایت شود .
    حال سوالی که مطرح می شود این است که چقدر تفاوت سنی خوب است ؟
    ؛به نظر من برای تفاوت سنی هفت سال عالی است اگر بیشتر از این نباشد بهتر است . البته تفاوت ۱۰ سال یکسری حسن ها دارد و یک سری قول ها که بحث آن در آینجا نیست . البته واضح است که اگر تفاوت سنی کمتر از ۱۰ سال باشد بهتر است . حداکثر و حداقل سنی که به نظر می رسد مناسب باشد ۴ سال و ۷ سال است .
    زمانی مشکل بین همسران ایجاد می شود که تفاوت سنی آنان ۱۰ سال با بالا باشد یا اینکه سن دختر بیشتر از سن پسر باشد .

    این موارد احتمال یکسری اشکالات را در بر خواهد داشت که به چند علت آن اشاره می کنیم :
    : یکی از بحران‌ها و آفات انتخاب جوانان و تصویرسازی ذهنی ، سن زیاد است.

    زنان چون از بدنی نازک تر و نرم تر برخوردار هستند ، به مجرد آنکه فرزندی را به دنیا می آورند ، در وجود جسمانی و زیبایی آنان ۵۰ در صد ، شکست ایجاد می شود . البته در همه زنان اینطوری نیست . ولی در زنانی که سن زیادتری دارند چون جوان تر نیستند شکست آنها بیشتر نمایان می باشد .

    بروز اختلافات است چون زن بیشتر در جامعه بوده لذا بیشتر با مسائل آشناست از آن طرف هم مرد سرپرستی خانوده را به عهده دارد و تجربه او از همسرش کمتر است لذا یکسری بگومگو ها و اختلافات بروز می کند . اینجاست که زن نمی تواند هدفش را به مرد بفهماند و مردم هم هرچه می گوید به حساب خودش زن درک نمی کند و منظور مرد را نمی فهمد .

    سطح توقعات بالاست مرد جوانتراست ، توقعهایش جوانانه و گاهی اوقات بچه گانه است . اما همسرش یک زن و یک مادر مجرب است . و هماهنگی این دو سقف می شود اگر مرد آشنا به مسائل آیین همسرداری نباشد اختلاف ایجاد می شود . ولی اگر عقل میان این مرد و زن حاکم شد در زندگی مشکلی پیش نمی آید حتی اگر اختلاف این چنینی هم داشته باشد .

    پاسخ به نیازها ، اگر تفاوت سن زن با مرد از ده سال زیاد تر باشد مرد زودتر پا به پیری و زمان رکود جنسی می گذارند ولی زن که از نظر شهوت بالا تر از مرد است ، از همسرش توقع ارضای جنسی دارد و مرد توان پاسخگویی ندارد لذا احتمال گرایش به انحطاط جنسی و مسائل حرام پیش می آید و اگر هم این نشود ، زن خودش را در زندکی شکست خورده و ناکام می داند و همیشه غصه می خورد که چرا تن به این ازدواج و زندگی داده است.