سوالتو بپرس
X

عشق بی هدف

سلام. من دختر 17 ساله هستم. چهار سال پیش به یکی از نزدیکان علاقه مند شدم. به طوری که نمیتونستم زندگیمو بدون اون تصور کنم.اول فکر میکردم چیز مهمی نیست و به مرور زمان برطرف میشه .اما روز به روز احساس من قوی تر میشد.تا الان که به این نتیجه رسدم اون به هیچ وجه به من توجه نداره و من تو زنگی اون جایی ندارم. از موقع زندگیم به هم ریخته تبدیل به یک مرده شدم . نمیتونم درس بخونم بی حوصله شدم زود عصبانی میشم . سر مسائل الکی با پدر و مادرم به مشکل میخورم. موهام ریخته و نازک شده .من درس خوندنو دوست دارم ولی دیگه نمیتونم.من از بچگی خیلی کمرو بودم و باکسی زیاد حرف نمیزنم.از موضوع هم نمیتونم به کسی بگم . این وضعو بدتر میکنه . من این زندگیو نمی خوام منم دوست دارم درس بخونم .من دیگه این عشقو نمیخوام . هر کاری میکنم بی نتیجه است . لطفا کمکم کنید.

atena1392:

نمایش نظرها (1)

  • سلام امید وارم خوب باشین شمام مثل منین ولی باید بهتون بگم زیادی حساسیت نشون دادی و رویا بافتی و خودت دوست داشتی باورش کنی من مثل کسایی دیگ نمیگم تنها باش و....
    چون تو این سن همه ی دوست از جنس مخالف دارن.
    هرچی بهش فکر کنی بزرگ تر میشه مشکلت به نظر من زیاد خیال بافتی