با سلام و احترام
من یه دوستی دارم که از خواهر برام عزیزتر است. ما همیشه در غم و شادی هم شریک و در کنار هم بودیم. دو سال پیش دوستم عقد کرد. یک سال پیش هم ازدواج کرد. از زمان عقد تاکنون مشکلات بسیاری با همسرش دارد و بطور خلاصه این مشکلات از اختلاف فرهنگی و سطح مالی گرفته تا مشکلات عاطفی و عدم توجه همسر نسبت به او. من تقریبا در اکثر این مشکلات کنار دوستم بودم و صحبت های او را با تمام وجود گوش میکردم و در صورت لزوم راهنمایی های لازم را به او میدادم. ولی مشکلی که از یکسال قبل بین من و دوستم پدید اومده این هست که ایشون نسبت به من مثل قبل, توجهی نمیکند و حتی بعضی وقتها هم اصلا محل نمیگذارد. پیام هایم را بعد 2 روز جواب میدهد حتی پیام های تبریک (با اینکه روزی چندین بار آنلاین هست), در اینستاگرام براش مطالب مثبت و شاد ارسال میکنم اصلا محل نمیگذارد, مریض میشوم فقط یکبار پیگیر حالم میشود, اخیرا تحت عمل جراحی قرار گرفته بودم به ملاقاتم نیومد (حتی با اینکه میدانست) تا اینکه بعد 10 روز عمل خودم زنگ زدم و رودربایستی قرار گرفت و بالاخره پیشم اومد. بیشتر از سمتش نه میشنوم تا بله.
این روزها اصلا جرات نمیکنم بهش زنگ بزنم یا پیام بفرستم برای احوالپرسی.
چون واقعا این رفتارهای او بر روحیه من هم تاثیر گذاشته.
درکش میکنم که مشکلات زیادی داره ولی بعضی وقت ها خودم هم از رفتارهاش ناراحت میشم.
خیلی میخوام بهش کمک کنم و از این حالت دربیارمش. چون خیلی دوستش دارم و حتی در طی این مدت اصلا رفتارهای نادرستش رو به روش نیاوردم و همیشه عادی باهاش برخورد کردم و میخوام کنارش باشم نه مقابلش. ولی نمیدونم چجوری و با چه اصولی کمکش کنم که بهش برنخوره و هم اینکه من ناراحت نشم.
ممنون میشم که بنده رو در این زمینه راهنمایی بفرمایید.