سلام
دخدری 20ساله هستم فرزند 4ام و ته تغاری ام
پدری دارم که به شدت بداخلاقه ممکنه سر یه چیز بی اهمیت کلی به پدر و مادر مرحوم شده ی مادرم فحش بده ولی گاهی حتی بدترین چیز هم بگی حرفی نمیزنه
اصلا تواین 20 سال نشناختمش. هرجوری ب ذهنم رسید باهاش برخورد کردم حتی ی مدت باباجون میگفتم ولی فایده نداشت
چن روز پیش دعوای شدیدی تو خونه شد و بابام ب مامانم فحش داد و مادرم سریع ناراحت شد من خاستم دعوا بالانگیره در اتاقو بستم ک بابام ساکت شه یهو سمتم حمله ور شد منم کنترلمو از دست دادمو حرفای خیلی بدی زدم. برادرم هم اومد کمک کنه بابام انقدر حرفای بی شرمانه زد ک داداشمم جوش اورد و کلی بالاگرفت دعوا
از اون روز خیییلی کم حرف و بداخلاقه دیگه جلو فامیل هم فحش میده و فامیلای مادرمو ضایع میکنه
مادرم هم تا چیزی میگه حداقل 3روز مریض میشه
وااااقعا دیگ قابل تحمل نیست. من نظرم رو طلاقه مادرم هم راضیه ولی برادرام پولی ندارن ک بیان
چون برادر بزرگترم تو طبقه دوم خونمون هستن
من حاضرم صب تاشب سگ دو بزنم برا پول ولی وقتی میام خونه نترسم ک دعوا شده بوده یا ن! ارامش تنها چیزیه ک میخام
توروخدا کمک کنید
افسردگی هم دارم میگیرم
نمایش نظرها (3)
با سلام خدمت شما عزیز
اینکه فضای خانه پر تنش است قبول ! اما پدر شما چرا این رفتار را دارند ؟ آیا مسئله ای پیش آمده ؟ یا ایشان دچار مشکل هستند منظورم مشکل اعصاب و ...؟ شما باید به هر دو کمک کنید حتی به پدرتان تا خانواده اش را از دست ندهد و به مادرتان تا کیسه بکس روانی پدرتان نباشد . به کمک فردی که پدرتان قبولش دارد به او بفهمانید نیاز به کمک دارد چه از طریق روانشناس و چه از طریق روانپزشک تا هم خودش ارام باشد و هم خانواده . روانشناسان و روانپزشکان کانون مشاوران ایران در این زمینه می توانند کمکتان کنند 88422495
سلام رج هستم 11 سالمه و پدرم سر هر چیز کوچیک منو اذیت و ناراحت میکنه درضمن پدرم سیگاریه و شدیدا با خانواده ی پدرش مشکل داره
آمروز صبح هم سر یک چیز کوچیک با من دعوا کرد
بعضی وقتا انقدر ناراحتم که میگم ای کاش به دنیا نیومده بودم
میشه کمک کنین
سلام به شما راحیل جان
درک میکنم که این شرایط شمار ا ناراحت کرده است اما عزیزم دقت کن که شرایط بیکاری و شرایط اقتصادی خانواده نیز برای پدر با فشارهای روحی زیادی همراه شده است هرچند که شما مقصر این مضووع نیستید و نیاز است که با شما در احترام برخورد کند اما بهتر است در زمان عصبانیت پدر از ادامه صحبت و یا در کنار ایشان بودن خوداری کنید و به اتاق خودت بروی تا از از دعوا جلوگیری شود و در زمان مناسب تری بتوانید در احترام بیشتر و عصبانیت کمتر باهم صحبت کنید.
در این مسیر با درک شرایط پدر و بدون سرزنش بهتر است احساسات خودت را در احترام در کنار توقعاتی که از ایشان داری بیان کنی و به صحبت های او نیز گوش بدهی .