اختلاف برای چیزی که وجود ندارد
سلام وقت شما بخیر
من و همسرم روی تربیت فرزند تفاهم نداریم، جالبه بدونید اصلا بچه نداریم. یعنی دعواها روی بچه ایه که هنوز نداریم برای همینم اصلا مایل به بچه دار شدن نیستم.
یکی از مشکلات ما اینه که من میگم اگر روزی بچه ی ۱ سال ۲ ساله ی ما در یک میهمانی سعی کرد به وسایل صاحبخونه دست بزنه مخصوصا وسایل گرانقیمت، ما دو راه داریم اگر به بچه بگیم بشین یا میفهمه و میشینه یا باید اون رو بیاریم و کنار خودمون بنشونیم و اجازه ندیم بلند شه و به وسایل مردم دست بزنه، ولی از دید همسرم باید اجازه بدیم و حتی میگه که نباید کنار خودت نگهش داری و کنترلش کنی، وسیله بشکنه بهتر از اینه که گریه کنه،
حالا به نظر شما دعوا بر سر تربیت بچه ی نداشته به این معنی نیست اگر بچه دار بشیم بدتر هم خواهد شد؟ باور کنید همین مشکل بارها باعث دعوا های بد میشه. و در عین حال به بچه دار شدن هم علاقه داره.
با سلام خدمت شما
دوست عزیز خیلی خوب است که در مورد تربیت فرزند حساس هستید و در این زمینه با یکدیگر صحبت می کنید و دغدغه مند هستید و احساس نگرانی شما هم در این زمینه کاملا قابل درک است.
اما از آنجا که افرادی هستند در این زمینه تخصص کافی دارند و سالها تحصیل و مطالعه کرده اند، بهتر است درست و غلط در این زمینه و پرورش اصولی را به دست متخصصان این امر بسپارید.
امروزه حتی کوچکترین وسیله ای هم که خریداری می کنید یکسری دستورالعمل ها و باید و نبایدهایی دارد که کسی که آن دستگاه را می شناخته آنها را ارائه داده است و هرکسی خودش به شیوه ای که بلد است و برداشت می کند یا فکر می کند که می داند با آن ابزار یا دستگاه رفتار نخواهد کرد بلکه مطابق دستورالعمل پیش خواهد رفت.
حالا کودک و فرزند هم که جای خود را دارد و ما با یک انسانی روبرو هستیم که معمولا اطلاعات زیادی درباره آن نداریم.
بنابراین شما هم می توانید توافق کنید که از ابتدا با یک متخصص فرزندپروی در تماس باشید تا با مطالعه منابع لازم و آموزش ها و راهنمایی هایی که از ایشان دریافت می کنید، پیش بروید.
در اینصورت هم در این زمینه به یک توافق مشترک رسیده اید و هم می توانید در این زمینه پدر و مادر کارآمد و مفید و موثری باشید.