سلام خانم. وقتتون بخیر. یه سوالی از خدمتتون داشتم.
من دختری ۳ ساله دارم که نارس و با وزن یک کیلو به دنیا اومد. به همین دلیل تمام مراحل تکاملیش با تاخیر همراه بود. کودک من در دو سالگی تقریبا راه افتاد ولی همچنان پاهای قوی نداره، زیاد زمین میخوره، سرپنجه راه میره و درکل با همسالانش تفاوت داره در راه رفتن. الان یک سال هست که کاردرمانی انجام میدیم و انصافا پیشرفتش چشمگیر بوده. ولی این دفورمیتی پاها و بدفرم راه رفتنش واقعا داره منو اذیت میکنه. تمام مدت در حال خودخوری هستم. بچه ام با شیرین زبونی حرف میزنه، من وقتی به سمتش برمیگردم اول به پاهاش نگاه میکنم و تذکر میدم که زانوهاتو درست کن، بعد بهش گوش میکنم و لبخند میزنم
خیلی وقتا وقتی زیاد زمین میخوره عصبی میشم و سرش داد میزنم. از دو جهت استرس دارم، میترسم این وضعیت پاهاش براش باقی بمونه و تو بزرگسالی اعتماد بنفسش رو کم کنه برای همین خیلی سختگیری میکنم . از طرفی هم میترسم این سختگیری ها تو روحیه بچه ام اثر بزاره و از من دورش بکنه و دچار مشکلات روحی بشه
غیر از اون نگم براتون که چه بلایی داره از نظر روحی سر خودم میاد. ممنون میشم کمکم کنید.
از نظر ذهنی البته بچه به شدت هوشیار و تیزی هست و فقط مشکل در ضعف عضلات پا داره