سلام من ی دختر ۱۹ سالم
قبل از بدنیا اومدنم خونوادم فکرمیکردن پسر میشم و الان چندین ساله هرروز ک بیدار میشم بهم میگن تو چرا دختر نشدی قبلا خواهرام ک مجرد بودن اصلا هیچ کاری انجام نمیدادن برعکس اونا من الان همیشه خونه رو مرتب میکنم ولی اصلا انگار نمیبینن هرروز از صبح تا شب فقد نفرین میکنن واقعا نفریناشون اشکمو درمیاره دوساله پشت کنکورم اصلا تمرکز ندارم ن ک بگم بدن نه ولی فقط وقتی اچیام خونمونن مهربونن بازم در اون صورت هم همیشه دعوام میکنن ولی قابل تحمل ترن واقعا خستم شده دوس دارم فقط ی رشته قبول شم ازینجا دورشم از پونزده سالگی هم مادرم گیر میداد ازدواج کن از بس گفت در حدی ک الان از ازدواج متنفرم فقط دوست دارم جایی برم ک پیشم نباشن لطفا بگید چیکارکنم ممنون.