سلام
من یه دختر ۱۸ سالم که تازه کنکور دادم. من موقعی که کنکور می دادم فشار زیادی روم بود از یه طرف که رشته ای که هیچ علاقه ای بهش نداشتمو میخوندم و از یه طرف واقعا منو زندانی کرده بودن. من از بهمن تا مرداد که کنکور دادم اصلن هیچ کودوم از دوستامو ندیدم شاید ققط ۲ با تلفنی اونم دوستم به خونه زنگ میزد و ۳۰ دقیقه نشده مامانم می گفت بسه. الان رتبه ی خوبی نیاوردم . ولی می تونم انتخاب رشته کنم. من میخوام بمونمو دوباره تلاش کنم. ولی اصلا دوباره تحمل زندانی شدنو ندارم. من تو خانواده مذهبی بزرگ شدم اما تو فامیل همه بچه های هم سن سال من حتی کوچیک تر ازادی کامل دارن و از ترس همونا خانواده ی من شدیدن منو کنترل میکنن که شبیه اونا نشم و اگه بخوام اعتراضی کنم محدودیتای جدید مثلا چند وقت پیش که از شون خواستم برم بیرون با دوستام مامانم تهدیدم کرد که گوشی مو دوباره ازم میگیره تا دوستام منو وسوسه نکنن. من باید چکار کنم من ۱۸ سالمه و فقط یک بار با دوستام رفتم بیرون همین و بس. همون یع بارم میکوبن تو کلم. من ادم زندانی شدن و خونه نشینی نیستم من واقعا گردشو دوس دارم مسافرتو دوس دارم ولی انگار قرار نیست درست بشه من حتی نمی تونم با دوستم برم پارک کوهنوردی این چیزا که هیچ. واقعا میخواستم برم دانشگاه یه رشته ی معمولی بخونم شاید از دستشون راحت شم . ولی حیفم میاد که این همه عمرمو تلف کردم تو یه همچین رشتع ای بعد زود تسلیم شم واقعا تحت فشارم