سلام خسته نباشید، من ۲۱ سالمه و دانشجوی ترم ۶ هستم، دوران مدرسه خیلی درسخون بودم و همیشه معدلم بالا بودو درسم واسم تو اولویت بود، تا اینکه سال سوم یهو استرس گرفتم و استرسم اونقدر شدید بود که همش پاهامو تکون میدادم ک صبح تا شب مینشستم و هیچی نمیخوندم میگفتم من نمیتونم بخونم و بلد نیستم و یادنمیگیرم، حتی سر یه امتحانم نتونستم برم و بعدا ازم گرفتنش، دلم میخواست بمیرم و همش به خودکشی فک میکردم، همه زندگی واسم بی معنی شده بود و هی رفته رفته بدتر میشد، اون سال هرجوری بود امتحانامو دادم و بازم بهترین نتیجه رو گرفتم ، پیش روانپزشک رفتم و چن روز قرص خوردم ولی ولش کردم و دیگه نه دکتر رفتم نه دارو خوردم، بهتر شدم و کلا حالم از این رو به اون رو شد، ولی دوباره استرسام و فکرتی منفی شروع شد و دیگه این دفعه نذاشتم کسی متوجه شه تا روزی که خودکشی کردم و دو خودکشی ناموفق داشتم، بعد اونم بازم خودم سعی کردم حالمو بهتر کنم و کنکور دادم و رفتم دانشگاه و تا یه حدی درگیر چیزای جدیدبودم حالم بهتر بود ولی دوسال اول دانشگاه اصلا درس نخوندم با اینکه به درسام کلی علاقه هم داشتم، با اینکه درس نمیخوندم خیلی استرسم کمتر بود و حالم بهتر بود انگار، تا اینکه دوباره شروع کردم اهمیت دادن و درس خوندن، این وسط مشکلات رابطه های عاطفیمم بود ولی در کل بهتر بود حالم ، وقتی شروع میکنم اهمیت میدم به درس استرسم شدید میشه و تا یه جلسه از درسام عقب بیوفته یا پروژه یا تمرینی رو ارسال نکنم و وقتش داره تموم میشه همچین استرس میگیرم که انگار کل زندگیم بسته به این درسه، خیلی زیاد در مورد درس حساسم حس میکنم تاثیر دوران مدرسه اسن که همیشه شاگرد اول بودم و بهترین بودم نمیتونم قبول کنم اینجوری نباشه دیگه، صدبار تا حالا نشستم هدفامو مشخص کردم و برنامه ریزی کردم ولی بازم بیخودی استرس میگیرم و تا استرس میگیرم دیگه فلج میشم و وقتمو تلف میکنم و صبحا اصم حتی دلم نمیخواد بیدار شم از خواب و حس میکنم کل زندگی بی معنیه، صبحا که بیدار میشم خیلی زیاد این حسو دارم، چندبارم به خونوادم گفتم که میخوام برم پیش مشاور و روانشناس واسه استرسم و کلا ، ولی اهمیتی نمیدن و کلا خوششون نمیاد از این کار انگار ، نمیدونم افسردگیه یا فقط استرس و اضطرابه و چیکار باید کنم تا درست شه، تا خونوادمم کمک نکنن شرایط رفتن پیش مشاور و ندارم