سلام
من یه دختر ۱۶ ساله هستم که بشدت احساس افسردگی میکنم تا جایی که خودسرانه داروی ضد افسردگی استفاده میکنم و یمدت حالم بهتر میشه ولی بعدش دوباره به همه چی مثل قبله. اولش اصلا دلیلشو نمیدونستم فقط از اینکه خودزنی میکردم یا فیلمای خودکشی میدیدم حالم یکم بهتر میشد. الان تقریبا به این نتیجه رسیدم که بخاطره تنهاییه. معمولا خنده های هیستریک دارم و خیلی شوخی میکنم بطوریکه بیشتر دوستام حتی تو شوخیم بهم میگن که حرکاتم شبیه دیوونه هاست. انقد خجالتیم که حتی نمیتونم برم مغازه و چیزی بخرم. حس میکنم از همه دنیا بدم میاد. بچگی بشدت افتضاحی داشتم. میخواستم برم روانشناس ولی بجز اینکه خجالت میکشم و خانوادم وضعیت مالیشون انقد خوب نیست که بتونم برم فکر میکنم شاید بخاطر هورمون هام و بلوغ احساسیمه. فکر میکنید بخاطره بلوغ عاطفیم باشه و درست میشه؟؟