سلام. وقت بخیر
من خانم ۲۸ ساله هستم که سه ماهه ازدواج کردم. من و همسرم در شهری دور از خانواده‌ها و اقوام‌مون زندگی میکنیم و کسی را در این شهر نداریم.
همسرم صبح تا بعدازظهر سرکار هست و من تنهام. اوایل ازدواج رفتار همسرم ایراداتی داشت مثل ِر زدن زیاد، منو مقصر اکثر مشکلات میدونست و… که تازگی‌ها این رفتار رو کنار گذاشته ولی خیلی گوشی دستشه و دائم اخبار میخونه.

چون عروسی ما در دوران کرونا بود، من استرس و اضطراب زیادی اون دوران کشیدم و خانواده همسرم خیلی ناراحتم کردند حتی روز عروسی خاطره بدی برام درست کردند. به مروز بعد این اتفاقات رفتار من تغییر کرد و الان خیلی وضعیتم بحرانیه.

امروز متوجه شدم که علائم افسردگی رو دارم. زودرنج شدم، زود ناراحت میشم و گریه میکنم، گاهی به خودکشی فکر میکنم، ناامیدم و حوصله کاری رو ندارم، زود عصبی میشم و دست بزن پیدا کردم البته بعدش خیلی پشیمون میشم و گریه میکنم و این رفتارها عذابم میده. لطفا کمکم کنید

درضمن من خیلی حس تنهایی میکنم و مشکلاتم رو به خانواده‌م هم نمیتونم بگم چون نمیخوام نگران‌شون کنم ولی خودم دارم داغون میشم. فقط دلم میخواد یکی باشه تا حرفامو بهش بگم تا شاید خالی شه این دلم و آروم شم…