سلام…من با عروسم تو یه آپارتمان زندگی میکنم
اون دائم کاری میکنه که من رو عصبی کنه و حرصم دربیاد. به خاطر اینکه من دیابت دارم همیشه حالم با کارهای اون بدتر میشه و حس میکنم افسرده شدم.تا وقتی توی خونه هستم دلم میخواد همش بخوابم و هیچ کاری نکنم.ولی گاهی که با دوستام و خواهرم بیرون میرم حس میکنم حالم بهتره و به محض اینکه به خونه برمیگردم دوباره همون حس کسالت سراغم میاد.
عروسم اهل دعا و جادوئه و همسرم و پسرهام همیشه طرفداری اونو میکنن و به هیچ عنوان به حرفای من توجهی ندارن.من با وجود اونها انگار تو این خونه تنهام….دیگه نمیدونم چطور باید این وضع رو تحمل کنم و به زندگی ادامه بدم…