با سلام من یه دختر20ساله ام که از 12سالگی اتفاقای بد زیادی برام افتاده…زندان رفتن بابام دعوای شدید و شکسته شدن حرمتها بین خونواده خودم و خونواده مادرم ک تهمت تجاوزی ک به بابام زده شد…که بعد اینا من دچار ناراحتی معده شدم که واقعا الان با قرص هم دیگه خوب نمیشم.اونا رو فراموش کردم ولی دچار وسواس فکری شدم و یه چندسالی واقعا آزارم میداد تا وقتی دانشگاه قبول شدم و فکر میکردم دیگه ناراحتیام تموم میشه…روز اول ترم یک دخترعمم مرد و خوشحالی روز اولم شد عزاداری چندماه بعد عاشق همکلاسیم شدم به چندتا رفیق نارفیق اعتماد کردم راز دلمو گفتم و بعد ک باهاشون به مشکل خوردم نمیدونم پشتم چیکار کردن…فکر میکردم کسی ک عاشقش شدم از دانشگاه رفته که بعدا فهمیدم خودش نمیخواد بدونم هنوزم هست و از من متنفره و دلم واقعا شکست…بعدشم ک کرونا اومد…باز فراموش کردم اما الان برخلاف دفعه های قبل به همه چیز بی علاقه و دلسرد شدم.هیچی خوشحالم نمیکنه نمیتونم از ته دل بخندم چیزایی ک قبلا حالمو خوب میکرد دیگه نمیکنه احساس میکنم وجودم یخ زده…من چیکار کنم حالم از زندگی بهم میخوره…آیا من واقعا افسردگی گرفتم؟