باسلام و عرض ادب ، بنده یک پسر 29 ساله مجرد هستم و انسانی مذهبی و حقیقت طلب ام و بالاخره بعد از چند سال بیکاری کار پیدا کردم و لیسانسه هستم و قصد دارم ازدواج کنم و به سوی کمال قدم بردارم ولی یکسری نگرانی هایی دارم و فکر میکنم باید حتما با یک دختری که صورتش شبیه پسرای خوشگل هست ازدواج کنم برای همین حق انتخابم خیلی کم شده و نمیتونم اینو به خانوادم بسپارم که برام چنین دختری رو پیدا کنن. لازمه بگم من به دخترا هم حس دارم ولی واقعیتش اینه که در کل تمایلم به محبت و عاشقی و حتی رابطه جنسی با نوجوانان پسر بیشتره ولی با کمک خدا تا به امروز هوای نفسم رو سرکوب کردم و این حس ختم به بی بندوباری نشده چون از خدا میترسم و آدم مهربونی هستم و دوست ندارم هیچکس ازم ناراحت باشه چه برسه به تجاوز، لذا بیشتر به خودم آسیب زدم و گاها مجبور به خودارضایی شدم.
من در خصوص نامحرمان همیشه سر به زیر هستم و اگه چشمم بهشون بخوره سریع سرمو برمیگردونم ولی چون به راحتی به صورت پسرا نگاه میکنم و از طرفی نیاز عاطفی و جنسی ام تا این سن برطرف نشده نگاه به بعضی از پسران نوجوان بازه سنی 13 الی 16 ساله برام جذابیت داره و اگه قسمتی از بدن همچین پسری رو ببینم بیشتر تحریک میشم تا بدن یک دختر زیبا. واسه همین زیاد استخر نمیرم شاید دو سه سال یکبار پیش بیاد اونم سعی میکنم نگاه نکنم ولی خیلی سخته برام.
البته اشاره کنم که من شاید از هر 40 نفر نوجوان پسر از یکیش خوشم بیاد نه بیشتر و نه همشون.
خودم فکر میکنم به خاطر خجالتی بودن در نوجوانی و فقط شنیدن همجنسبازی بچه های محله در اوایل سن بلوغ و بعد از آن عدم کوچکترین ارتباط با دخترها در سال های بعدی به علت تدین و حیا این انحراف در من به وجود اومده و فکر میکنم میتونم با ازدواج و توکل بخدا از این تفکرات و گرایشات فاصله بگیرم.
با این تفاسیر و اطلاع از گرایش من آیا شما هم قبول دارین که من حتما باید از چهره دختری که میخواهم با او ازدواج کنم خوشم بیاید؟
لازم به ذکر است اگر این مشکل را نداشتم اگه دختری دیندار و با اخلاق پیدا میشد و هم کُف من بود و چهره معمولی هم داشت با وی ازدواج می کردم ولی میترسم اگه ازش مثل نوجوان های پسر خوشم نیاد در آینده به مشکل بخورم و عاشقش نشم و حتی بعد ازدواج هم نوجوان های پسر توجه ام را به خودشان جلب کنن.
من تا حالا چند بار عاشق شدم ولی همیشه طرف مقابل تا پسر نوجوان بوده و چنان حسی بهش داشتم که حاضر بودم جونمو براش بدم و یا دوست داشتم همیشه کنارم باشه و حتی بدون نظر تجاوز توی بغلم بگیرمش و ببوسمش . ولی میترسم این حس بعد ازدواج با یک دختر پدید نیاد مگه اینکه صورت دختر شبیه پسرای دوست داشتنی باشه.
من بعضا با دیدن پسری که دوستش دارم قلبم تندتر میزنه ولی این حالت رو با هیچ دختری تجربه نکردم.
تو رو خدا راهنماییم کنید چون خانواده ام دارن دنبال یک دختر صرفا نجیب و متدین می گردن و فکر میکنن اگه دختر زیاد خوشگل باشه مغرور و با افاده میشه و منو اذیت خواهد کرد.
چیکار کنم؟