تنبیه غیر علنی
سلام و خسته نباشید خدمت تیم پرسش وپاسخ مشاور
ماحدود ۳ ساله ازدواج کردیم بنده ۳۵ سالمه و همسرم ۳۷. رابطه عاطفی نسبتاً خوبی داریم و بسبار احترام میذاریم به هم. از ابتدا گاهی شوهرم بدون اینکه علنی بگه به خاطر فلان ماجرا فلان کار رو انجام میدم، به صورت غیرعلنی یه سری موارد تنبیه گونه ای انجام میده. ما مشاور قبل ازدواج رفتیم، اونجا بود که خانم دکتر اشاره کردن به این نوع تنبیه. منم ازون وقت حساس و بهتر بگم آگاه شدم به این مسئله. خیلی شدید نیست ولی برای من ناراحت کننده ست. مثلاً آخرین باری که منزل خانواده ایشون رفتیم بعد از برگشتن در خلوت دونفره مون من به بعضی رفتارهای خانواده شون انتقاد کردم که واقعاً همسرم خودش اون اخلاقا رو نداره و متوجه وجود اونا تو خانواده ش نبود. ایشونم همونجا خیلی منطقی گفتن درسته و حق باتوئه و هیچ ناراحتی یا برخوردی نشون ندادن. بعد از یکی دو هفته الان که به خاطر کرونا کار همسرم فعلاً تعطیله پیشنهاد دادم بریم خونه خانواده ایشون(چون در شهر دیگه ای زندگی میکنن و تایم کاری شوهرم اجازه نمیده ما مرتب بهشون سر بزنیم). ایشـون نه تنها پیشنهادمو قبول نکردن بلکه گفتن دیگه هیچ جا نمیریم نه خونه اونا نه جای دیگه فقط خونه خودمون. منظورشون از جای دیگه منزل خانواده ی من بود، و من مطمئنم به خاطر اون برنامه دفعه قبل اینو میگن. خیلی ازین حرفشون ناراحت شدم ولی هیچ واکنشی نشون ندادم و حرفی نزدم. لطفاً راهنمایی بفرمایین در مقابل این رفتارای تنبیه گونه چه واکنشی باید نشون بدم؟
سلام به شما دوست عزیز
در این مسیر دلیل اینکه در مشاوره پیش از ازدواج شما به چه دلیل این موضوع بیان شده است را نمی دانیم اما دقت کنید که این موراد تنبیه محسوب نمی شود و بیشتر به نظر ناراحتی و یا عصبانتی بیان نشده ای هستند که ممکن است با رفتارهای دیگری خود را نشان بدهد و برای همه انسان ها وجود دارد و انسان زیاد به آن آگاه نمی باشد مگر در موراد خاص .
شما نیز در این مسیر در اول دقت کنید که همسر شما مسئول رفتارهای خانواده خود نمی باشند پس اینکه ایشان را بخاطر رفتارهای آنها سرزنش کنید تنها باعث می شود که روابط خودتان را با آسیب بیشتر مواجهه کنید در کنار اینکه در هرحالتی خانواده همسرتان برای ایشان دارایی محسوب می شوند و ارزشمند حتی ارگ رفتارهای نادرستی داشته باشند و در این مورد بهتر است که حتی اگر ناراحتی وجود دارد با خود فرد در احترام بیان کنید و در مقابل همسرتان در مورد خانواده ایشان صحبتی نکنید .
اما در زمان فعلی شما بدون سوال کردن و پرسیدن تنها با سکوت کردن شروع به نظریه پردازی در ذهن خود می کنید در صورتی که ممکن است دلایل همسرتان چیز دیگری باشد در کنار اینکه بدون تعامل نمی توان نتیجه گیری داشته پس بهتر است که مسیر تعاملی ایجاد شود تا هردوی شما بتوانید احساسات و دیدگاه و نظرات خود را بیان کنید و باهم تصمیم گیری داشته باشید در این حالت امکان اینکه احساساتی چون ناراحتی و یا عصبانیت به موضوع و فرد دیگری انتقال پیدا کند کمتر می شود .
اینکه شما بیان می کنید تنبیه ها از نظر بنده رد می باشد چون این یک مکانیزم دفاعی هست که برای بیشتر افراد به صورت غیر هشیارانه رخ می دهد و حتی خود شما نیز ممکن است این نارحتی فعلی را اگر در زمان فعلی با همسرتان بیان نکنید و تعامل نداشته باشید مثلا زمانی که می خواهید باهم صحبت کنید و یا غذا بپزید و یا رابطه جنسی داشته باشید و… به صورت ناهشیار در رفتارهای شما تاثیر بگذارد و این چیزی نیست که برای یک فرد رخ بدهد و دیگران نداشته باشند .