توهین و رفتارهای مادرشوهر
سلام خانمی هستم۲۹ساله سه سال عقد بودیم الان چهارماه که زندگیمشترکمون شروع کردیم اوایل مادرشوهرم اخلاقش خوب بود تا اینکه کم کم خودش نشون داد تعیین تکلیف میکرد کجا بریم خونه کی باید بریم از وقتی هم که برادرزادشون ازدواج کرد خانومشون به من ترجیح میدن توی جمع بهترین چیزها رو واسش میارن جلوش خم و راست میشن ولی به من بی احترامی میکردن وقتی هم میرفتم خونشون کسی حق نداشت خبری یا چیزی رو جلوی من بگه من باهمه این رفتارهاشون کوتاه اومدم و چیزی به همسرم نمیگفتم حتی یک بار بخاطر سلام نکردن به برادرشوهرم همسرم چنان پرش کردن فرستادن سراغ من که نصف شب مجبور شدم پیام بدم به برادرشوهرم وازش عذرخواهی کنم اعیاد میومد و میرفت به روی خودشون نمیوردن که کادویی چیزی بدن منم چیزی نمیگفتم حتی خانوادم از این رفتارشون ناراحت بودن من از همسرم دفاع میکردم ولی الان احساس میکنم زندگیم درخطر هرروز به همسرم زنگ میزنن همسرمم این موضوع ازم مخفی میکنه حتی شکایت من به همسرمم میکنن همسرمم بهم تذکر میده ولی اگه من شکایت رفتار مادرش بکنم حرفام میشه چرت و پرت و مزخرف و دعوامون میشه همسرم همیشه طرف مادرش داره نمیدونم باید چیکار کنم روز به روز هم مخفی کاری همسرم داره بیشتر میشه و آزارم میده
با سلام خدمت شما
دوست عزیز احساس ناراحتی و نگرانی شما از شرایط موجود کاملا قابل درک است.
مسئله ای که وجود دارد در ابتدا تشخیص این موضوع است که شما در کدام حوزه اختیار دارید و در کدام حوزه قدرت مانور و کنترل ندارید.
مسلما رفتار مادر همسرتان و یا هر فرد دیگری به جز خودتان تحت اراده و اختیار و کنترل شما نیست.
چرا که هر کسی بر اساس افکار و ادراک و خواسته ها و نیازهای خودش رفتار خواهد کرد.
اما می توانید با پیدا کردن سهم و نقش خودتان در ایجاد و شکل گیری شرایط موجود ببینید چگونه و از طریق چه رفتارهایی می توانید حد و مرزهای خودتان را مشخص کنید.
همچنین باید بتوانید خواسته ها و انتظارات خودتان را از شیوه درست گفتگو کردن با همسرتان مطرح و پیگیریی کنید.
درباره اینکه شما تا به حال برای اینکه در مسیر رسیدن به خواسته هایتان حرکت کنید، خودتان تا کنون چه اقداماتی انجام داده اید صحبتی نکرده اید اما احتمالا اگر هم کاری کرده باشید موثر نبوده است چرا که دغدغه های شما همچنان پابرجا باقی مانده است.
بهتر است بدانید که رفتارهایی مانند سرزنش کردن همسرتان، قضاوت کردن او، برچسب زدن، غر زدن، قهر و بی توجهی و پرخاشگری و تحقیر و توهین هیچ کدام رفتارهای موثری نیستند و فقط باعث بدتر شدن اوضاع خواهند شد.
این خواسته که والدین ایشان هم تغییر کنند و یا شما به خاطر رفتار مادرشان ایشان را مورد نکوهش قرار دهید هم راه به جایی نخواهد برد چرا که ایشان هم کنترلی روی رفتار مادرشان ندارند و مادرشان را هم خودشان انتخاب نکرده اند و مسئولیت رفتارهای او را هم بر عهده ندارند که بخواهند پاسخگو باشند.
اما می توانند در برابر رفتارهای خودشان پاسخگو باشند چرا که رفتار ایشان تحت اراده مستقیم خودشان قرار دارد و می توانید از طریق گفتگو به توافق برسید به گونه ای رفتار کنید که تا حدودی مورد رضایت عهردوی شما باشد.
چرا که وقتی ما تصمیم به ازداج می گیریم در واقع با این نیت هست که بتوانیم از طریق مشارکت و همکاری با یکدیگر بتوانیم نیازها و خواسته هایمان را بهتر برآورده کنیم.
و آنچه بیشتر از همه در رابطه همسران مهم است، نه نیازها و خواسته های مطلق یکی از طرفین، بلکه کیفیت رابطه است که در اولویت قرار دارد و باید به آن توجه شود.
و گفتگو تنها راه موثر حل اختلافات بین فردی است و باید با هدف درک متقابل یکدیگر و در نظر داشتن نظرات و خواسته های هر دو طرف و توافقی باشد و کسی در این میان احساس نکند که نیازها و خواسته هایش نادیده گرفته شده است.
با توجه به تمام این موارد به شما توصیه می شود از طریق مراجعه به یک زوج درمانگر ببینید چگونه می توانید برای ساختن یک رابطه خوب و با کیفیت اقدامات موثرتری انجام دهید و هر کسی با انجام درست سهم و نقش خودش در برابر بهبود کیفیت زندگی مشترک متعهد شود که در این مسیر گام بردارد.
سلام ممنون پاسختون صحیح هست ولی متاسفانه هروقت با همسرم صحبت میکنم مغلطه میکنن و موجب میشه باهم قهر کنیم و این هم بگم بعدش میان عذرخواهی میکنن ازم یا واسم هدیه میگیرن
من فقط دربرابر رفتارهای مادرشوهرم سکوت کردم هیچ بی احترامی بهشون نکردم و سعی کردم بیشتر ازشون فاصله بگیرم