با سلام ،من پسرم و ۲۲ سالمه و با همه پسرا یه فرقی دارم،من نسبت به حیوانات به قدری حساسم که وقتی میبینم چیزیشون شده چنان گریه میکنم که انگار خدایی نکرده مادرم فوت کرده ،بعد نسبت به حیوان خانگیمم وسواس دارم که خدایی نکرده چیزیش نشه،و وقتی یه زخم کوچیک رو پاش میبینم چنان ذهنم درگیرش میشه که توی سرکار گیراییم کم میشه و مثل کودن ها حرف صاحب کارمو نمیفهمم ،و اینکه این حساسیت و ناراحتیم فقط برای حیواناته و نسبت به انسان اصلا حساس نیستم به شکلی که تو فوت پدر بزرگم همه گریه میکردن و خود زنی میکردن ولی من اصلا برام کوچیک ترین ناراحتی پیش نیومد و خیلی نسبت به مرگ انسان ها بی تفاوت هستم.
الان بخاطر یه زخم زیر نوک پرندم کل دستو پام میلرزه و دارم گریه میکنم،تورو خدا کمکم کنید که انقد روی حیوانات حساس نباشم،مثل دیگر پسرا نسبت به همه چیز بی تفاوت باشم